Lijden verlichten

2864 Lijden verlichten
Soms weet je niet meer hoe iets je leven binnenkomt. Ik ben nu op de e-reader een boekje aan het lezen van Marinus van den Berg met de veelbelovende titel Lijden verlichten. Ik weet niet meer hoe ik er aan kom. Ik dacht eerst via het oude-mannen-met-kankergroepje waar ik in zit, maar ik heb het hen juist aangeraden, dus dat is een doodlopend spoor. Anyway, wat doet het er toe?
Van den Berg beschrijft hoe je het lijden kunt verzachten door het te erkennen. Dat is de grote lijn. Niet ertegen vechten: ‘Na een ongelijke strijd die hij uiteindelijk wel moest verliezen is van ons heengegaan onze lieve Poekie,’ dat is wat je vaak in de krant leest. Ik heb daar niks op tegen, maar hier gaat het over het lijden omarmen. Ik zou het nog anders zeggen: pijn hoeft niet altijd lijden te zijn en lijden is niet per se pijnlijk. Mooi hè? Zelf bedacht.
Naast de erkenning van het lijden is het ook belangrijk om je eigen emoties te begrijpen en ze niet te negeren. Je kunt ze gebruiken in het gesprek met de ander over het lijden, want praten help altijd. Dat wisten we al maar Marinus zegt het ook. En luisteren natuurlijk. Door te luisteren kunnen we de ander in zijn of haar lijden steunen en begrip tonen.
Ook schrijft hij dat het belangrijk is te blijven hopen. Daar gaan onze wegen uit elkaar, want mijn opvatting is juist dat hoop op een betere toekomst het nu veroordeelt tot iets wat niet goed is. Mijn idee is dat je juist zo hopeloos mogelijk moet leven om ten volle te kunnen genieten van het leven zoals het is. Zoek maar uit wat je zelf het liefste doet, maar dan weet je hoe Marinus en ik erover denkelen. Ik heb zijn boek met veel plezier gelezen. Hij geeft mooie voorbeelden en stelt het lijden ook in een breder kader, want lijden is niet het enige wat je hier doet. Ik heb wel spijt dat ik het e-boek gekocht heb want daarin kun je heel slecht bladeren wanneer er een stukje over wil schrijven, maar uiteindelijk is het toch gelukt. Fijne dag.
Ate Vegter, 31 maart 2023