Meesterlijke vertelling van een liefdesverhaal

Voor de LS Sterrenthriller Leesclub las ik het vierde boek van Chris Whitaker De kleuren van het donker, mijn eerste boek van deze schrijver. Het boek wordt gepositioneerd als Literaire thriller en is met zijn ruim 600 bladzijden een indrukwekkende verschijning. Maar niet alleen de dikte van het boek is indrukwekkend, ook de cover valt meteen op, vooral vanwege de kleurstelling.

Maar ik ben ook erg onder de indruk van het verhaal. Het is niet alleen een spannende thriller, maar ook een emotioneel liefdesverhaal. Het verhaal begint als de hoofdpersoon Patch 13 jaar oud is.In een poging zijn dorpsgenootje Misty te redden uit de handen van een ontvoerder wordt hijzelf gevangen genomen. Opgesloten in een donkere ruimte leert hij Grace kennen, zij maakt grote indruk op hem. Na zijn bevrijding uit de kelder gaat Patch beginnen aan een obsessieve zoektocht naar Grace, geholpen door zijn jeugdvriendinnetje Saint. We zijn getuige van 26 enerverende jaren uit het leven van Patch en de mensen om hem heen.

Hoewel het verhaal met niet al te veel vaart is geschreven verveelt het nooit. Ik weet niet wat ik meer waarde vind hebben in het verhaal, de liefdesgeschiedenis of het thriller-gedeelte. Het één kan in elk geval niet los gezien worden van het ander. Whitaker is een meesterlijk verteller, die je de emoties van en tussen de hoofdpersonen niet alleen vertelt, maar ook laat voelen. In vaak prachtige zinnen worden situaties beschreven en gebeurtenissen uitgelegd. De karakters van de hoofdpersonen en hun onderlinge relaties worden dermate beeldend beschreven dat je je erg betrokken bij ze gaat voelen.

Dit indrukwekkende verhaal zal ik me lang blijven herinneren.