Aan de gewekte verwachtingen wordt niet voldaan

Pamelie Guldie en Ernestine Hoegen beloven met hun roman Tegenspraak een inkijkje te geven in het rechtsysteem in Nederland. Beiden hebben een rechtenstudie afgerond. Met de belevenissen van de twee studenten Hélene en Oscar als hoofdpersonen speelt zich een chronologisch verhaal af waarin de verschillende afrondende stappen van het Raio-traject worden beleefd. Op deze manier maakt de lezer summier kennis met een aantal verschillende rechtsgebieden in Nederland.

Het goed leesbare verhaal gaat echter nooit de diepte in, waardoor er niet echt inzicht wordt verkregen in de werking van het Nederlandse recht. De roman beperkt zich voornamelijk tot de relatie tussen de twee studenten onderling en die met een aantal mensen in hun omgeving.

De met nadruk aangekondigde toeslagen affaire komt in het boek maar nauwelijks aan bod. Hoewel deze zaak wel wordt gebruikt om een indrukwekkend dilemma in de rechtspraak aan de orde te stellen. De keuze tussen "recht spreken volgens de regels" of "recht doen aan mens en maatschappij".

Ik las het boek met plezier, maar aan de gestelde verwachtingen voldeed het niet. Met de hoofdpersonen ontstond onvoldoende een band om nieuwsgierig te zijn naar een eventueel vervolg.