Een overtuigende start van een nieuwe serie

Met de driedelige serie Ragdoll wist Daniel Cole maar liefst een gemiddelde waardering van 4,7 sterren los te peuteren bij de Detective&Thriller-gids van Vrij Nederland. Om de verveling tijdens de lockdown in 2022 te weerstaan besloot hij om aan een nieuwe serie te beginnen. Met het eerste deel van die serie, Jackdaw, legt Cole in elk geval een stevige basis voor opnieuw een hoop leesplezier.

Het verhaal speelt zich af rondom een griezelige seriemoordenaar die aan de lopende band moorden pleegt, op de meest onmogelijke plekken. Zijn modus operandi is het wegnemen van één of meerdere souvenirs bij de slachtoffers, het achterlaten van het hoofd, maar het verbergen van de rest het lichaam.

De sympathieke Scarlett Delaney, dochter van een zware crimineel, die zichzelf wil en moet bewijzen als kundig rechercheur, gaat op zoek naar de Jackdaw (kauw) zoals de seriemoordenaar door de media wordt genoemd. Ze krijgt hierbij de onvoorwaardelijke steun van haar mentor bij de politie, Frank en met de hulp van Henry Devlin, die ze tegenkomt op de plaats delict van één van de moorden en die beweert privédetective te zijn met gemeenschappelijke belangen.

Cole zet de personages van de hoofdpersonen duidelijk en scherp neer waardoor er direct een zekere band met hen ontstaat. Hoewel Cole zich gelukkig niet verliest in de gruwelijke details van de gepleegde moorden, zijn de beschrijvingen toch heel beeldend. Op momenten dat het allemaal wat te heftig wordt weet hij door een wat luchtiger schrijfwijze en hier en daar een kwinkslag de spanning te breken.

Het boek weet van het begin tot het einde te boeien, maar ik vond het af en toe wat rommelig aandoen. Binnen een hoofdstuk wordt nog weleens van de hak op de tak gesprongen en van locatie gewisseld. Dit had op mij nogal eens een verwarrend effect.

Het verhaal eindigt ronduit verrassend, maar geeft voldoende aanknopingspunten voor een vervolg op dit eerste avontuur van Scarlett. En dat vervolg komt eraan, belooft Cole in zijn slotwoord. Een vriendelijk slotwoord waarin hij een klein inkijkje geeft in zijn motivatie voor het schrijven van het boek en waarin hij een poging doet de lezer aan hem te binden, wat in zijn geval zeker is gelukt. Kom maar door met dat tweede deel!