een verhaal dat leest als een sprookje

Eefje krijgt bij haar geboorte twee bijzondere gaven: Ze kan dingen tot leven wekken en ze zal eeuwig leven. Als ze haar eerste ding tot leven wekt ziet ze al snel in dat dingen tot leven wekken niet altijd zo interessant is. Met haar tweede gave blijft ze voor eeuwig een 7-jarig meisje...Maar na 100 jaar is ze dit meer dan beu, ze wilt ook groeien en sterfelijk zijn, zoals iedereen...

Ik bleef aan het einde van het verhaal een beetje op mijn honger zitten. Ik vind het mooi dat Eefje uiteindelijk ervoor kiest om te groeien...alleen had ik willen zien hoe ze opgroeide, en wat ze dan nog allemaal voor leuks zou meemaken...