Onder de indruk

Dit boek heeft jaren ongelezen in mijn kast gestaan. Nu ik het dan eindelijk heb gelezen, wenste ik dat ik dat veel eerder had gedaan. Ik vind het een schitterend boek.

De schrijfstijl is erg mooi, een beetje poëtisch. Verder is het verhaal doorspekt met verwijzingen naar filosofie en literatuur. Vooral filosofie speelt een redelijk grote rol en de hoofdpersonen hebben het daar dan ook vaak over. Pulkkinen komt met interessante ideeën over goed en kwaad en leven en dood. Sommige moest ik meerdere keren lezen voor ik ze begreep, maar uiteindelijk spraken deze ideeën me vaak zeer aan.

Zoals uit de titel al duidelijk wordt, spelen grenzen een belangrijke rol in dit boek. Ook hier komen goed en kwaad en vooral leven en dood op meerdere manieren naar voren. Deze grenzen worden verkend, er wordt af en toe mee gespeeld en ze worden soms wel en soms niet overschreden.

Het verhaal wordt verteld vanuit vier verschillende perspectieven. De eerste twee zijn natuurlijk Anja en Mari. De andere twee zijn de leraar waar Mari verliefd op wordt en zijn dochtertje, dat door heeft wat er aan de hand is maar ook beseft dat ze beter niets kan zeggen. De schrijfstijl wisselt enigszins mee met de perspectieven, zodat die steeds heel goed aansluit op degene die aan het woord is. Zo worden alle personages geloofwaardig, van het kleine meisje tot aan de oudere vrouw.

De scenes tussen Mari en haar leraar Julian zijn regelmatig op het randje en zullen er in de ogen van sommige lezers ook wel eens overheen gaan. Toch zijn ze voor mijn gevoel op een respectvolle manier geschreven. Ik twijfel alleen of al deze scenes per se nodig waren voor het verhaal.

Afgezien van dat ben ik helemaal verliefd geworden op dit boek. De schrijfstijl vind ik geweldig, de filosofische beschouwingen interessant en het verkennen van bepaalde grenzen vond ik bijzonder. Dit is zeker één van mijn favorieten geworden.