Goed en origineel

Het verhaal begint midden in de actie, met een scene waarin Catherine ontdekt dat zij de hoofdpersoon is in het boek dat ze aan het lezen is en zich helemaal kapot schrikt. Dit levert voor de lezer meteen een heleboel vragen op. Mijn interesse was dus in het begin al gewekt en is ook niet meer verdwenen tijdens het lezen van het boek. Na de eerste scene wordt het verhaal verhaal afwisselend verteld vanuit het gezichtspunt van Catherine en van Stephen Brigstocke, een gepensioneerde leraar en weduwnaar. Op punten waar dat nodig is wordt het verhaal vanuit een paar andere gezichtspunten verteld.

Er wordt uitgebreid ingegaan op hoe Catherine na het lezen van het boek reageert. De manier waarop ze zich na het lezen van het boek gedraagt lijkt in eerste instantie vreemd, maar later wordt steeds duidelijker waarom ze zo doet. Er zijn dus eigenlijk twee verhaallijnen die het boek spanning geven. De eerste is: “Hoe reageert Catherine als ze een thriller over zichzelf leest die ook nog slecht afloopt? ” en de tweede is “Wat is er jaren geleden gebeurd en waarom is daar een boek over geschreven?”. Beide verhaallijnen zijn goed uitgewerkt en lopen op een logische manier af.

Een belangrijk deel van het verhaal wordt lange tijd handig buiten het gezichtsveld gehouden. Dit valt niet meteen op, daarom krijg je als lezer wel het gevoel dat er iets niet klopt,maar niet wat precies. Ik werd steeds nieuwsgieriger naar wat de missende informatie nu zou inhouden. Toen dit deel van het verhaal uiteindelijk naar buiten kwam, viel alles voor mij dan ook echt op zijn plaats.

In horrorfilms zie je wel eens iemand die ontdekt dat een boek of film over hem of haarzelf gaat, maar in thrillers heb ik het nog niet eerder gezien. Ik vind het dus een origineel concept voor een boek.

Al met al vond ik dit een goed, origineel verhaal, waarbij de plot weliswaar steeds duidelijker wordt, maar de meest belangrijke informatie tot het allerlaatst wordt bewaard. Dit leverde mij behalve nieuwsgierigheid een gevoel van onderhuidse spanning op. Mijn intuïtie probeerde mij steeds te vertellen wat mijn verstand nog niet wilde zien. Het is fijn als een boek zulke subtiele hints geeft dat het dat met je doet.