Lezersrecensie
Mooi en liefdevol verhaal
Ik vind dit een prachtig verhaal dat ook mooi is geschreven. Het is
ondanks de barre omstandigheden toch vooral een verhaal over
liefde. De twee geliefden raken mijlenver van elkaar verwijderd,
zowel qua fysieke afstand als qua levensomstandigheden, maar
blijven toch altijd in elkaars hart aanwezig. Ze blijven zelfs als
het leven verder gaat onbewust nog veel invloed op elkaar
uitoefenen.
Dat laatste zit hem in kleine dingen. In alles wat ze doen blijft de ander aanwezig, door herinneringen en gewoontes die ze blijven houden. Toch heeft hun omgeving daar niets van door. Dat vond ik zowel tragisch als ontroerend.
In het verhaal speelt concentratiekamp Theresienstadt ook een grote rol. Het leven daar wordt op indringende wijze beschreven en deze beschrijving is net weer even anders dan in andere boeken over de oorlog. Ook wordt er gesproken over een aantal bewoners die kleine verzetsdaden pleegden en daarmee andere mensen een klein beetje hoop gaven. Ook had dat verzet een groter doel, maar daarvoor moet je het boek lezen. Het verzet vond ik een goede toevoeging.
Een ander groot thema in het boek zijn familiebanden. Met name in de familie van Lenka gaan de mensen erg ver om de familiebanden te behouden. Ook komt Lenka juist door die banden voor een aantal grote dillemma's te staan.
Dit is dus een boek met veel diepgang en duidelijke thema's. De schrijfstijl is erg mooi. Zowel Josef als Lenka vertellen hun verhaal in de ik-vorm. Het verhaal wordt duidelijk achteraf verteld maar de vertelstijl geeft toch een soort gevoel van tegenwoordige tijd. Dit zorgt ervoor dat het verhaal niet al te emotioneel wordt, maar dat je er als lezer toch wel bij betrokken wordt.
Een klein voorbeeld van deze vertelstijl is dit:
"Ik zeg dat alles in orde is. Ik vraag om een glas water en hij gaat het voor me halen. Ik herinner me niet dat ik hem heb zien terugkomen maar als ik wakker wordt, staat het glas er."
Ik vind dit een erg goed boek met een ontroerend liefdesverhaal, waarbij je ook dingen leert over het leven in de oorlog en over de kracht van familiebanden. Het is zeker aan te raden om dit boek te lezen, vooral als je van boeken houdt die rond de tijd van WOII spelen.
Dat laatste zit hem in kleine dingen. In alles wat ze doen blijft de ander aanwezig, door herinneringen en gewoontes die ze blijven houden. Toch heeft hun omgeving daar niets van door. Dat vond ik zowel tragisch als ontroerend.
In het verhaal speelt concentratiekamp Theresienstadt ook een grote rol. Het leven daar wordt op indringende wijze beschreven en deze beschrijving is net weer even anders dan in andere boeken over de oorlog. Ook wordt er gesproken over een aantal bewoners die kleine verzetsdaden pleegden en daarmee andere mensen een klein beetje hoop gaven. Ook had dat verzet een groter doel, maar daarvoor moet je het boek lezen. Het verzet vond ik een goede toevoeging.
Een ander groot thema in het boek zijn familiebanden. Met name in de familie van Lenka gaan de mensen erg ver om de familiebanden te behouden. Ook komt Lenka juist door die banden voor een aantal grote dillemma's te staan.
Dit is dus een boek met veel diepgang en duidelijke thema's. De schrijfstijl is erg mooi. Zowel Josef als Lenka vertellen hun verhaal in de ik-vorm. Het verhaal wordt duidelijk achteraf verteld maar de vertelstijl geeft toch een soort gevoel van tegenwoordige tijd. Dit zorgt ervoor dat het verhaal niet al te emotioneel wordt, maar dat je er als lezer toch wel bij betrokken wordt.
Een klein voorbeeld van deze vertelstijl is dit:
"Ik zeg dat alles in orde is. Ik vraag om een glas water en hij gaat het voor me halen. Ik herinner me niet dat ik hem heb zien terugkomen maar als ik wakker wordt, staat het glas er."
Ik vind dit een erg goed boek met een ontroerend liefdesverhaal, waarbij je ook dingen leert over het leven in de oorlog en over de kracht van familiebanden. Het is zeker aan te raden om dit boek te lezen, vooral als je van boeken houdt die rond de tijd van WOII spelen.
1
Reageer op deze recensie