Laat je tranen de vrije loop

Wat heeft Mirjam daarmee een prachtig boek geschreven. Natuurlijk had je gehoopt dat ze dit boek niet had hoeven schrijven en dat ze allemaal nog van Florian hadden kunnen genieten. Wat is het knap hoe ze hun verhaal heeft geschreven en hoe ze haar lezers meeneemt in hun emoties (blijdschap, verdriet, hoop, wanhoop, teleurstellingen…). Alles komt voorbij en het raakt je. Geen enkele ouder zou zijn of haar kind moeten begraven of cremeren, maar helaas is de werkelijkheid soms anders.

Je begint in ‘Florian is niet voorbij’ en je leest het boek eigenlijk in één keer uit. Je kunt alleen maar respect hebben hoe het gezin omgaat met hun grote verlies en het knap vinden hoe open Mirjam zaken deelt. Niet alleen over het rouwproces van haarzelf en haar man, maar bijvoorbeeld ook van hun oudste twee kinderen. Lees dit boek en laat je tranen de vrije loop!