Een boek dat je wil lezen…

Salama Kassab was een eerstejaars farmaciestudent met een heel leven voor zich, toen de revolutie in Syrië begon. Van het één op het andere moment raakte ze alles kwijt. Nu zet ze zich in als vrijwilliger in het ziekenhuis van Homs en voert ze moeilijke operaties uit, waarvoor ze helemaal niet is opgeleid. Ze wil weg van alle verschrikkingen, maar tegelijkertijd ook blijven om de mensen te helpen en uit liefde voor het land.

Zolang de citroenbomen bloeien hield me van het begin tot het einde in zijn greep. Het is een indrukwekkend, maar ook mooi verhaal….die je iedere emotie laat voelen die er is. De gruweldaden van het regime laten je zo nu en dan vol ongeloof verder lezen, want kon dit allemaal écht gebeuren in Syrië?

De schrijfstijl is vlot en beeldend. Met goed uitgewerkte personages, die langzaamaan een plekje in mijn hart veroverden. Het is een verhaal dat de mens laat zien, achter al die verschrikkelijke beelden die we kennen van de televisie. Mensen met emoties, die bereid zijn alles op het spel te zetten voor de vrijheid en die ondanks alles de liefde en het geluk konden blijven voelen. Liefde voor het land, de mooie herinneringen die ze met zich meedroegen en voor elkaar. Want liefde is er altijd, ook tussen de brokstukken van een door de oorlog verscheurd land. Dit boek raakte me diep en richting het einde stroomde de tranen over mijn wangen. Het is een ontzettend krachtig verhaal over dapperheid, geloof, hoop en liefde. Een boek dat je wil lezen…wat mij betreft een absolute aanrader!