Vrouwelijke Indiana Jones in de dop

Zodra ik aan het verhaal begon, kreeg ik een Indiana Jones gevoel. Bij navraag aan auteur Jeremy Lachlan bleek dit ook welenigzins te kloppen. Dit zou een spannend avonturenboek worden. En dat is het zeker ook geworden.

Het betreft een zeer avontuurlijk verhaal over het meisje Jane Doe, die op zoek is naar haar verleden en uiteindelijk terecht komt in een doolhof vol kamers met valkuilen en enge monsters. Zeker niet voor de bang-aangelegde visuele lezers onder ons. Het boek is vlot en erg beeldend geschreven met thema's als vertrouwen in jezelf en vriendschap en dat alles in een fantasierijke omgeving. Je blijft lezen om te zien wat er achter de volgende doolhofdeur schuil gaat.

Gelet op het feit dat het hier eigenlijk een jeugdboek betreft, vind ik het een beetje jammer dat het geen sluitend einde betreft. Ik wist dat er een tweede boek aankomt, maar 0mdat ik verwachtingen a la Indiana Jones had, dacht ik dat dit een afgerond queeste betrof en dat in deel 2 een nieuw avontuur zou beginnen. Maar het nieuwe deel ga ik zeker ook lezen, want natuurlijk wil ik weten hoe deze zoektocht in het doolhof verder gaat verlopen.