indrukwekkend

Meneertje Wiegel is het tweede boek in een reeks van tien verhalen. Ben je benieuwd naar het eerste deel van de reeks ? Kijk dan even bij mijn recensie van Brief van Leonie. Meneertje Wiegel is een verhaal waarin de spanning langzaam maar heel zeker opbouwt. Pierre vertelt op nuchtere wijze over zijn jeugd, zijn jongensachtige verwondering en nieuwsgierigheid. Over het slapende dorp waar hij woonde dat wakker geschud wordt door verkavelingen. Over zijn afwezige ouders. Over de markante gebeurtenis toen hij negen jaar oud was.


Personages en schrijfstijl :
Door een zakelijke afspraak komt Pierre na jaren terug in het dorp waar hij opgroeide : Opsteenberghen. Daardoor komen ook zijn diep verdrongen herinneringen aan zijn jeugd terug. Op een luchtige maar persoonlijke wijze vertelt Pierre hierover. Hij vertelt ook over de rijke gereserveerde Nederlander dat een villa liet bouwen in de “Hollandse hofstee”
Vanaf zijn intrek was wiegel het mikpunt van spot geweest vanwege zijn fysiek en excentrieke manier van leven. Pierre was echter niet onder de indruk van de roddels, kwaadsprekerij en aantijgingen aan het adres van meneer Wiegel. Hij voelde juist een beetje medelijden met hem. Meneer Wiegel had een geheimzinnige en verboden kamer in zijn villa. Zoals vele anderen had Pierre wel eens gefantaseerd over wat zich in het grote huis allemaal kan afspelen. En leert op indrukwekkende wijze dat je je neus niet in andermans zaken dient te steken.


Conclusie :
De manier waarop Pierre zijn verhaal met je deelt kun je vergelijken met een spontane ontmoeting waarbij je aan de praat raakt en met een fijne ontmoeting, een bijzonder verhaal en een ervaring rijker weer naar huis keert.