Heerlijke feelgood

Emmy werkt inmiddels vijf jaar op de afdeling communicatie van het ziekenhuis en doet dit werk met plezier, ze vindt het heel fijn dat ze mensen kan helpen. Samen met collega’s Lena en Marco probeert ze haar werk goed te doen, maar het afdelingshoofd Sarah maakt het hen erg lastig. Sarah heeft overal kritiek op en niets lijkt ooit goed genoeg. Tijdens een vergadering die Emmy moet notuleren blijkt Sarah afwezig te zijn en geeft ze Emmy de opdracht om de vergadering helemaal zelf te leiden, terwijl Emmy niet weet wat ze moet zeggen. Ze raakt hier behoorlijk gefrustreerd door.

Wanneer een eerder toegezegde vakantie plotseling wordt ingetrokken besluit Emmy toch naar Spanje te gaan met haar vriendinnen Jill en Ella. Ze neemt haar laptop mee en wil daar stiekem haar werk doen zonder dat Sarah erachter komt. Al snel merkt ze echter dat het combineren van werk en vakantie lastiger is dan gedacht. Zal Sarah ontdekken dat ze in het buitenland zit, en wat betekent dat voor Emmy; krijgt ze ontslag of lukt het haar alles onder controle te houden?

Het is een heerlijk feelgoodverhaal waarbij de vervelende baas Sarah een prominente rol heeft. Je zal maar zo’n baas hebben, daar wil je toch niet voor werken? Maar toch geeft Emmy niet op en doet wat ze zegt alleen neemt ze de vakantie wel waar ze recht op heeft, toen dacht ik echt, you go girl! De herkenbare werksituaties maken het verhaal extra leuk en frustrerend om te lezen.

Het contrast tussen het zonnige Spanje en Emmy’s werkzorgen zorgt voor een fijne spanning. De auteur weet de frustraties op de werkvloer heel overtuigend neer te zetten, haar strijd tegen een onredelijke leidinggevende voelt herkenbaar en realistisch. De lekkere zomerse sfeer kon ik in deze tijd van het jaar zeker waarderen. Het verhaal leest vlot met een fijne mix van humor, stress en ontspanning.