Heerlijk met die katten

Sylvie runt Catpurrcino, een gezellig en populair kattencafé waar bezoekers een klein bedrag betalen om binnen te komen en vervolgens onbeperkt kunnen drinken. Voor het eten wordt apart afgerekend. Om de katten voldoende rust te geven, zijn kinderen pas welkom vanaf elf jaar. Sylvie heeft een fijn team om zich heen en sinds kort werkt ook haar nichtje Emmie in het café.

Emmie is bij haar tante komen wonen omdat samenleven met haar broer Dustin niet langer ging, hij was voortdurend dronken, waardoor de sfeer thuis ondragelijk werd. In Catpurrcino voelt ze zich veilig en op haar plek, al mist ze haar werk als illustrator nog wel.

Wanneer het café een bezorger zoekt om bestellingen op te halen bij dierenwinkels en andere adressen, solliciteert Jared. Hij heeft een lastige periode achter de rug, zijn kat Poppy is overleden, zijn relatie is stukgelopen en financieel staat hij er slecht voor. Tijdens het sollicitatiegesprek vertelt hij dat hij allergisch is voor katten, maar dat blijkt helemaal niet waar te zijn.

Na zijn aanstelling ontmoet hij Emmie, en vanaf dat moment verschijnt er steeds een oprechte glimlach op zijn gezicht. De vraag is alleen hoelang kan hij zijn leugentje over die kattenallergie verborgen houden? En misschien nog belangrijker… zou er iets moois kunnen ontstaan tussen hem en Emmie?

Wat een liefdevol en mooi boek was dit. De liefde voor katten spat er vanaf, wat ik persoonlijk een groot pluspunt vind als kattenliefhebber is dat natuurlijk heerlijk lezen. Het verhaal komt in het begin wel wat langzaam op gang, waardoor mijn aandacht soms even verslapte, maar de warme sfeer van het kattencafé maakt veel goed. Die setting voelt origineel en cozy, alsof je er zelf even binnenstapt. Jareds achtergrond geeft het verhaal bovendien precies genoeg emotionele diepgang, zonder dat het te zwaar wordt. Alles bij elkaar is het een fijne mix van humor, warmte en kwetsbaarheid, waardoor het een fijn boek is om te lezen.