Lezersrecensie
Weer een prachtig deel
Zonnegloed is het 11e deel in de Hope Harbor-serie. Ik had het 10e deel ook gelezen en dat was me zo goed bevallen dat ik deze niet kon laten liggen. @kokboekencentrum.romans heel erg bedankt voor dit recensie-exemplaar!.
Bren Ryan werkt inmiddels drie jaar als barista in het koffiehuis The Perfect Blend. Daarnaast runt ze een eigen kalligrafeerbedrijfje dat steeds succesvoller wordt. Na een moeilijke jeugd heeft ze in Hope Harbor eindelijk haar plek gevonden en voelt ze zich er thuis. Dat verandert plotseling wanneer ze op haar verjaardag een elektriciteitsbrand krijgt en ze niet meer in haar huis kan wonen.
Gelukkig biedt Fred Ward, die zijn vrouw heeft verloren en wel wat gezelschap kan gebruiken, haar een oplossing: ze mag tijdelijk in de cottage achterop zijn tuin wonen. Wat Bren niet weet, is dat Freds zoon Noah, accountant in St. Louis onverwachts bij zijn vader op bezoek komt. Hij komt s’nachts laat aan en loopt naar binnen in de cottage, zijn entree loopt allesbehalve soepel: Bren verwart hem met een indringer en geeft hem een lading pepperspray in zijn gezicht.
De volgende dag, terwijl Bren aan het werk is in het koffiehuis, verschijnt er een jonge vrouw met autopech. Haar naam is Emma. Bren neemt haar meteen onder haar hoede en merkt het verdriet dat Emma met zich meedraagt. Maar wat is haar verhaal? En wat brengt Noah plotseling terug naar Hope Harbor?
Wat heeft deze auteur toch een mooie en pakkende schrijfstijl, het is een heerlijke roman waarbij je weer heerlijk wegdroomt in Hope Harbor. Ik zou daar wel graag een kijkje willen nemen en een lekkere koffie willen drinken in het koffiehuis. Bren is zo behulpzaam en heeft alles voor een ander over, een betere vriendin kan je niet wensen. De boodschap die je ook uit het verhaal haalt is dat ze veel voor elkaar over hebben en dat het stadje bekendstaat om de warme en hechte gemeenschap. De kerk vormt bovendien een belangrijk onderdeel van het verhaal.
Ook worden er mooie betekenisvolle zinnen gebruikt in het verhaal zoals “een beetje vriendelijkheid doet heel veel om ruwe paden glad te strijken en harten te genezen”. Ook komt Charley met z’n tacokraam weer terug, ook zo’n leuke vent. Ik kan niet wachten op deel 12 die in 2026 uit zal komen.
Bren Ryan werkt inmiddels drie jaar als barista in het koffiehuis The Perfect Blend. Daarnaast runt ze een eigen kalligrafeerbedrijfje dat steeds succesvoller wordt. Na een moeilijke jeugd heeft ze in Hope Harbor eindelijk haar plek gevonden en voelt ze zich er thuis. Dat verandert plotseling wanneer ze op haar verjaardag een elektriciteitsbrand krijgt en ze niet meer in haar huis kan wonen.
Gelukkig biedt Fred Ward, die zijn vrouw heeft verloren en wel wat gezelschap kan gebruiken, haar een oplossing: ze mag tijdelijk in de cottage achterop zijn tuin wonen. Wat Bren niet weet, is dat Freds zoon Noah, accountant in St. Louis onverwachts bij zijn vader op bezoek komt. Hij komt s’nachts laat aan en loopt naar binnen in de cottage, zijn entree loopt allesbehalve soepel: Bren verwart hem met een indringer en geeft hem een lading pepperspray in zijn gezicht.
De volgende dag, terwijl Bren aan het werk is in het koffiehuis, verschijnt er een jonge vrouw met autopech. Haar naam is Emma. Bren neemt haar meteen onder haar hoede en merkt het verdriet dat Emma met zich meedraagt. Maar wat is haar verhaal? En wat brengt Noah plotseling terug naar Hope Harbor?
Wat heeft deze auteur toch een mooie en pakkende schrijfstijl, het is een heerlijke roman waarbij je weer heerlijk wegdroomt in Hope Harbor. Ik zou daar wel graag een kijkje willen nemen en een lekkere koffie willen drinken in het koffiehuis. Bren is zo behulpzaam en heeft alles voor een ander over, een betere vriendin kan je niet wensen. De boodschap die je ook uit het verhaal haalt is dat ze veel voor elkaar over hebben en dat het stadje bekendstaat om de warme en hechte gemeenschap. De kerk vormt bovendien een belangrijk onderdeel van het verhaal.
Ook worden er mooie betekenisvolle zinnen gebruikt in het verhaal zoals “een beetje vriendelijkheid doet heel veel om ruwe paden glad te strijken en harten te genezen”. Ook komt Charley met z’n tacokraam weer terug, ook zo’n leuke vent. Ik kan niet wachten op deel 12 die in 2026 uit zal komen.
1
Reageer op deze recensie
