De stuntvlogger als nieuwe jeugdheld!

Na drie romans voor volwassenen debuteerde Jelmer Jepsen dit jaar als jeugdboekenschrijver. Na ‘De Circusvrouw’ (2015), waarin de kleine Pim een belangrijke rol speelt en ‘Amanda’ (2017), waarin de hoofdrol is weggelegd voor een elfjarig brutaaltje met dezelfde naam, lijkt Jepsens keuze voor een jeugdboek een logische volgende stap.

In ‘Stuntvlogger Sam en de Wolf van Weverseind’ draait het uiteraard om het titelpersonage. Sam is elf jaar oud en woont met zijn ouders en oudere broer Ruben op een boerderij. Omdat zijn ouders heel hard moeten werken gaat het gezin nooit op vakantie. Sam vreest het slachtoffer te worden van wekenlange verveling, maar omdat hij na de zomervakantie naar de brugklas gaat, krijgt hij van zijn ouders een camera cadeau. Sam gaat vloggen, maar omdat filmpjes van alledaagse dingen nu eenmaal niet de gewenste tornado aan likes en reacties teweegbrengen, besluit hij stuntvlogs te gaan maken, zodat hij beroemd wordt. Heel erg beroemd.
Gaandeweg bedenkt Sam steeds grotere en gekkere stunts, waarbij hij hulp krijgt van zijn grote broer, zijn buurmeisje Nathalie, hondje Waffel, koe Coby en Nathalies pony Luna. Als er geruchten gaan dat er een heuse wolf is gezien in Weverseind, denken Sam en Nathalie dat de wolf mooie vlogs kan opleveren en gaan ze naar het dier op zoek. Maar ze zijn niet de enigen: een drietal slechteriken krijgt de wolf ook in het vizier. Van hun jachtgeweren welteverstaan. Sam, Nathalie en Ruben zette alles op alles om de wolf te redden.

Uiteraard is het taalgebruik in ‘Stuntvlogger Sam’ aangepast aan de beoogde doelgroep – kinderen tussen de acht en twaalf jaar – maar de schrijfstijl is weldegelijk herkenbaar als die van Jelmer Jepsen en wordt nergens belerend of kinderachtig, waardoor het boek ook voor oudere (voor)lezers zeker geen straf is. Het schrijfplezier van de auteur spat van de pagina’s af.
Op de prachtige zwart-wit illustraties van Wilbert van der Steen is niet alleen veel te zien, door de keuze voor zwart-wit zorgen ze ook voor voldoende rustpunten in dit knotsgekke avontuur. Dankzij de duidelijke, herkenbare tekeningen is dit verhaal ook voor de jongere lezertjes prima te volgen (en ook bieden ze de nodige verheldering voor de oudere lezers, die niet zo technisch onderlegd zijn als de jeugd).

De personages zijn leuk, herkenbaar en toch ook een beetje bijzonder. Wat opvalt is het oog voor balans bij de auteur bij het creëren van zijn karakters. Sam, die het liefst alleen speelt, maar toch maar mooi zijn filmpjes op internet durft te zetten. De hyperdrukke Nathalie, die in een crisissituatie het overzicht weet te bewaren en doortastend weet te handelen. De typisch oudere puber Ruben, die zichzelf veel te volwassen vindt voor Sams gekke fratsen maar het stiekem toch allemaal wel leuk vindt.
En wat is een jeugdboek zonder ‘bad guys’? IJzeren Teunis, Kale Karel en Schele Harry maken het Sam en Nathalie behoorlijk lastig en maken het verhaal spannend, maar niet dusdanig eng dat het nachtmerries zal veroorzaken.

Ondanks de supermoderne insteek met camera’s, vlogs en computers heeft ‘Stuntvlogger Sam’ iets waardoor hij een beetje doet denken aan de geliefde jeugdhelden van weleer als Pietje Bell en Pippi Langkous: ondeugend op een vertederende manier.

4 sterren voor deze nieuwe ster in de jeugdliteratuur!