Lezersrecensie
Zeer sterke en visionaire verhalen, must-read voor iedereen!
(Engelse versie gelezen)
Ik heb lang niet meer zo'n goed boek gelezen! De korte verhalen van Ray Bradbury in deze bundel lijken op het eerste gezicht 'slechts' kleine fragmenten science fiction, maar het is veel meer dan dat. Bradbury gebruikt de vreemde situaties en sfeertekeningen om filosofische, meestal existentialistische ideeën en twijfels neer te zetten. Hij doet dat niet op een zware manier, maar met gebruik van humor. De verhalen zijn daarbij vaak 'weird', griezelig, licht absurdistisch of magisch-realistisch, wat meer kracht geeft aan de ideeën die erin zitten, waarbij zowel het visionaire als eigentijdse (jaren '50) van Bradbury duidelijk naar voren komt. De bundel gaat over de mens, opvoeding, kinderen, techniek en identiteit, racisme, vrijheid en veel veel meer, veelal op een zoals gezegd lichte, maar tegelijkertijd benauwende manier weergegeven. De beste vijf verhalen uit de bundel vond ik:
- The Long Rain (over een gekmakende regen op Venus)
- Usher II (over aan man die voor de rechten van de fantasie vecht in een Fahreinheit 451-achtige setting)
- No Particular Night or Morning (over een astronaut in een existentialistische crisis)
- The Visitor (over de kracht van de beleving en de neerval door egoïsme)
- The Playground (over de hel van de kindertijd)
Enige kleine minpuntje: het korte kaderverhaal 'The Illustrated Man', dat Bradbury later om de verhalen heen heeft verzonnen, stelt weinig voor en had beter weggelaten kunnen worden. Maar ja, dat kun je ook overslaan ;-)
Ik heb lang niet meer zo'n goed boek gelezen! De korte verhalen van Ray Bradbury in deze bundel lijken op het eerste gezicht 'slechts' kleine fragmenten science fiction, maar het is veel meer dan dat. Bradbury gebruikt de vreemde situaties en sfeertekeningen om filosofische, meestal existentialistische ideeën en twijfels neer te zetten. Hij doet dat niet op een zware manier, maar met gebruik van humor. De verhalen zijn daarbij vaak 'weird', griezelig, licht absurdistisch of magisch-realistisch, wat meer kracht geeft aan de ideeën die erin zitten, waarbij zowel het visionaire als eigentijdse (jaren '50) van Bradbury duidelijk naar voren komt. De bundel gaat over de mens, opvoeding, kinderen, techniek en identiteit, racisme, vrijheid en veel veel meer, veelal op een zoals gezegd lichte, maar tegelijkertijd benauwende manier weergegeven. De beste vijf verhalen uit de bundel vond ik:
- The Long Rain (over een gekmakende regen op Venus)
- Usher II (over aan man die voor de rechten van de fantasie vecht in een Fahreinheit 451-achtige setting)
- No Particular Night or Morning (over een astronaut in een existentialistische crisis)
- The Visitor (over de kracht van de beleving en de neerval door egoïsme)
- The Playground (over de hel van de kindertijd)
Enige kleine minpuntje: het korte kaderverhaal 'The Illustrated Man', dat Bradbury later om de verhalen heen heeft verzonnen, stelt weinig voor en had beter weggelaten kunnen worden. Maar ja, dat kun je ook overslaan ;-)
1
Reageer op deze recensie