Ver van huis

‘Ver van huis’ is het tweede deel in de Een veilige haven-serie. In het verhaal is te lezen hoe Polly Brown overgeplaatst wordt naar het ziekenhuis van Cliffhaven. Voor haar is dat fijn aangezien haar man Jack in een militair ziekenhuis in de buurt ligt en ze op deze manier vaker bij hem op bezoek kan gaan. Daar tegenover staat dat ze haar vijf jarige dochtertje Alice naar het veilige Canada heeft gestuurd, waar haar familie woont. Polly huurt een kamer in het Beach View House van de vriendelijke en behulpzame Peggy Reilly. Als ze plotseling een telegram krijgt dat het schip, waarmee haar dochtertje onderweg was naar Canada, tot zinken is gebracht door de nazi’s staat haar leven volledig op zijn kop.

Zelf ben ik niet zo van de oorlogsverhalen, maar doordat ik het eerste deel met zoveel plezier had gelezen, kon ik ook niet wachten op te beginnen aan dit vervolg. Wat het voor mij persoonlijk zo fijn maakt om te lezen, is dat het wel een oorlogsverhaal is, maar er om heen genoeg gebeurd zo dat het niet constant erover gaat. Dit is voor de lezer die, net zoals mij, niet zoveel over die tijd weet, toch erg prettig om te lezen.

Het einde in dit verhaal vond ik erg bijzonder. En tijdens het lezen van deze ontknoping heb ik, tijdens het lezen, even goed moeten slikken aangezien ik het ontroerend vond en echt mee leefde met personage Polly. Dit zorgt er dan ook voor dat ‘Ver van huis’ een van de mooiere boeken is die ik ooit gelezen heb.

Ik kijk dan ook uit om binnenkort het derde deel ‘Geef nooit op’ te gaan lezen.