Lezersrecensie
Op zoek naar inspiratie voor boeken?
Mocht je ooit verlegen zitten om inspiratie voor een boek, haal dan 'de boekendokter' van Roderik Six (over Thomas Blondeau) in huis. Het bevat talloze verwijzingen naar interessante boekentitels waarmee je gegarandeerd een paar jaar zoet bent.
Roderik Six en Thomas Blondeau waren jeugdvrienden, later beide schrijver en journalist, tot Thomas Blondeau schierlijk overleed in 2013. Blondeau had bekendheid verworven als 'boekendokter' op de Vlaamse boekenbeurzen waar hij in een nagebootst dokterscabinet literaire consulten (in de vorm van boekentitels) gaf aan lezers die met vragen of problemen naar hem toe kwamen. - Omdat de kracht van verhalen het lijden pleegt te verzachten. -
Dat laatste lijkt niet op te gaan voor Roderik Six die dit boek opent met de zin: "Dood is waar de taal faalt." Ik vermoed dat hij hiermee aangeeft dat je verdriet over iemands dood niet kunt vatten in woorden.
"De roman zoals wij die kennen is een povere benadering van de werkelijkheid. Onze taal an sich is al een reductie, zelfs in die mate dat we ons mogen afvragen of taal de werkelijkheid niet vermoordt. Ze doet haar zeker onrecht aan, krimpt haar veelzijdigheid, haar veranderlijkheid in een tot een paar starre lettertjes die in het beste geval, een paar wazige beeldjes oproepen in het brein van de lezer. Ze vergroot het raadsel, de chaos, doordat elke ontvanger er letterlijk het zijne van denkt. Onmogelijk te achterhalen welke beelden een woord in het hoofd van een lezer oproept. Voor de ene is de heldin een ranke blondine, voor de andere andere een mollige zwarte heks met een bochel. Zo ontstaat van elk boek een nieuwe versie, een nieuw verzinsel. Zij het een slap afkooksel van wat de auteur in gedachten had toen hij zijn woorden neerpende, laat staan dat al die alinea's ook maar iets over de werkelijke wereld vertellen."
Facit: Roderick heeft een aantal recepturen van Blondeau verpakt in een roman die, ondanks de vlijmscherpe pen, met heel veel warmte en genegenheid is geschreven. Jeugdherinneringen, gecombineerd met stadsobservaties en bespiegelingen over zingeving en dood wisselen elkaar voortdurend af. Bladzijde na bladzijde tref je herkenbare situaties, op zo'n manier verwoord dat je alleen maar grote bewondering voor dergelijke vertelkunst kunt opbrengen. Een aanrader!
Roderik Six en Thomas Blondeau waren jeugdvrienden, later beide schrijver en journalist, tot Thomas Blondeau schierlijk overleed in 2013. Blondeau had bekendheid verworven als 'boekendokter' op de Vlaamse boekenbeurzen waar hij in een nagebootst dokterscabinet literaire consulten (in de vorm van boekentitels) gaf aan lezers die met vragen of problemen naar hem toe kwamen. - Omdat de kracht van verhalen het lijden pleegt te verzachten. -
Dat laatste lijkt niet op te gaan voor Roderik Six die dit boek opent met de zin: "Dood is waar de taal faalt." Ik vermoed dat hij hiermee aangeeft dat je verdriet over iemands dood niet kunt vatten in woorden.
"De roman zoals wij die kennen is een povere benadering van de werkelijkheid. Onze taal an sich is al een reductie, zelfs in die mate dat we ons mogen afvragen of taal de werkelijkheid niet vermoordt. Ze doet haar zeker onrecht aan, krimpt haar veelzijdigheid, haar veranderlijkheid in een tot een paar starre lettertjes die in het beste geval, een paar wazige beeldjes oproepen in het brein van de lezer. Ze vergroot het raadsel, de chaos, doordat elke ontvanger er letterlijk het zijne van denkt. Onmogelijk te achterhalen welke beelden een woord in het hoofd van een lezer oproept. Voor de ene is de heldin een ranke blondine, voor de andere andere een mollige zwarte heks met een bochel. Zo ontstaat van elk boek een nieuwe versie, een nieuw verzinsel. Zij het een slap afkooksel van wat de auteur in gedachten had toen hij zijn woorden neerpende, laat staan dat al die alinea's ook maar iets over de werkelijke wereld vertellen."
Facit: Roderick heeft een aantal recepturen van Blondeau verpakt in een roman die, ondanks de vlijmscherpe pen, met heel veel warmte en genegenheid is geschreven. Jeugdherinneringen, gecombineerd met stadsobservaties en bespiegelingen over zingeving en dood wisselen elkaar voortdurend af. Bladzijde na bladzijde tref je herkenbare situaties, op zo'n manier verwoord dat je alleen maar grote bewondering voor dergelijke vertelkunst kunt opbrengen. Een aanrader!
1
Reageer op deze recensie
