Choose your battles wisely...

Suzanne Rindell kan schrijven, zoveel is duidelijk. Het voelt net alsof ze naast je op de bank zit en haar verhaal vertelt. Het mag dan een fictief verhaal zijn, delen ervan zijn heel goed mogelijk in het echte leven. Iedereen komt wel eens het type van de 'andere typiste' tegen en dat kunnen zowel mannen als vrouwen zijn. De éne keer bijzonder knap, de andere keer heel charmant of juist heel sympathiek, maar allemaal buitengewoon vriendelijk én innemend. In die mate dat je zo onder de indruk bent van hun charmes dat ze je dingen laten doen die ze zelf niet willen of niet kunnen doen. Een façade van charme dus, waarachter een bijzonder manipulatief persoon schuil gaat die haarfijn doorheeft hoe een ander aan te pakken en te gebruiken. Terwijl ze zelf volledig ongevoelig zijn voor andermans gevoelens. De manier waarop de schrijfster haar personages beschrijft, kan ze trouwens alleen uit de eerste hand hebben.

Rose, ons hoofdpersonage, is typiste op een New Yorks' politiebureau in de jaren 1920 en haar werk bestaat uit het uittypen van verhoren van misdadigers van verkrachtingen en moorden. Een typerende uitspraak in het boek: "Typistes worden beschouwd als het verlengstuk van de typemachine en de mechanische neutraliteit van haar voortbrengselen. Zodra ze klaarzitten voor de machine, met hun vingers in de aanslag boven de toetsen, wordt van hen verwacht dat ze ophouden mens te zijn. Het is hun plicht om dictaten op te nemen of alles precies zoals het is te transcriberen. Ze worden beschouwd als een passief doorgeefluik dat niet in staat is tot dwalingen." Ware het niet dat politieagenten hopeloos waren met archiveren en typemachines, dan zouden de dames op de werkvloer misschien nog altijd tot koffiezetten gedoemd zijn. Feit is, dat vrouwelijke werkneemsters aan het begin van de 20e eeuw door hun typevaardigheid toegang kregen tot de tot dan toe hoofdzakelijk mannelijk bevolkte werkvloer.

Rose is een grijze muis tot Odalie, de 'andere typiste', haar entrée maakt op het politiebureau. Rose, die tot dan toe een eenzaam en sober leven heeft geleid, laat zich volledig inpalmen door de mooie en charmante Odalie en trekt zelfs bij haar in. Odalie, typiste, maar ook gewiekst zakenvrouw achter de schermen ten tijde van de drooglegging én leugenaarster van beroep, maakt Rose deelgenoot van haar opwindend en opulent leven en behandelt haar als een zus. Tegelijkertijd ziet ze er geen graten in om Rose dingen te laten doen die de keurige Rose anders van haar leven nooit gedaan zou hebben. Uiteindelijk leidt dit tot een debacle (wat het trouwens altijd doet) en laten dergelijke types ten langen leste toch hun ware gezicht zien wanneer je, op van de frustraties, de uitbuiting niet langer pikt en er een einde aan maakt. Dan halen ze de trukendoos naar boven, van soebatten, over krokodillentranen, tot uiteindelijk verwijten, chantage en mogelijks zelfs verdergaande stappen.

Facit: "Wie het recht kromt, zal het eens geweld aandoen. Odalie zal de waarheid uiteindelijk een draai de ene kant op geven, en Rose de andere kant op." Fantasierijk, maar tegelijkertijd voor grote delen geloofwaardig verhaal dat weergeeft hoe makkelijk je van het 'rechte pad' kunt afdwalen, hoe makkelijk en zelfs bewust je je door anderen in de luren laat leggen en hoe je tot het besef komt dat je het nooit kunt opnemen tegen dergelijke types, als je zelf niet zo in elkaar steekt. Vandaar: 'Choose your battles wisely'. Bijkomende bonus is dat het boek bijzonder spannend is geschreven, in die mate zelfs dat het moeilijk is het weg te leggen voor het uit is. Escapisme zeg maar, maar dan wel op een leerrijke manier.