Controversieel maar herkenbaar

De wereld als marktplaats en strijdarena. Specifiek op het vlak van werk en seksualiteit welteverstaan, en bovenal gezien door een depressieve Franse auteur.

Ironisch en provocerend beschrijft Houellebecq collega's, vrouwen en toevallige passanten in zijn leven. Die laatste kunnen ook koeien of honden zijn, maar allemaal levende wezens die proberen zich op de een of andere manier in een chaotische wereld in stand te houden. Zoals de collega, met wie de enige band die is die welke hen verplicht om samen te werken. Of de vrouw, die hij ziet als een seksueel uitdagend wezen dat niet bij machte is liefde te geven.

Het boek zegt net zoveel over Houellebecq als over de man wiens portret hij schetst. Houellebecq spit onderwerpen uit waarover niemand wil horen, de keerzijde van de façade, datgene dat de reclame met alle macht probeert te verbloemen.
Nog meedogenlozer wordt het wanneer je Houellebecq hoort praten over het seksueel liberalisme dat net zozeer een strijd is als het economisch liberalisme. Vrouwen vechten om mannen, mannen vechten om vrouwen, zoals bedrijven vechten om jonge afgestudeerden. In dergelijk stelsel hebben sommigen een opwindend leven, en zijn anderen veroordeeld tot eenzaamheid. Deze laatste blijven verstoken van liefde maar hopen en wachten en proberen zich op de een of andere manier toch in stand te houden, ook al lijkt het uitzichtloos.

Facit: controversieel, meedogenloos, anti-feministisch, maar vooral herkenbaar en filosofisch. Bovendien heel indringend geschreven én dito vertaald.