herinneringen bovenhalen alsof je in je huis in het donker op de tast gaat

Als een volleerd jongleur tovert Hilary Mantel talrijke herinneringen uit haar verleden te voorschijn. Of zoals ze het zelf zo mooi omschrijft: "is het net alsof je na een stroomuitval in je huis in het donker op de tast gaat naar de stroomschakelaar." Vanaf haar kindertijd en jongvolwassen leven tot het moment dat ze dit boek schrijft (ze is dan rond de 50 jaar jong) volgt ze drie verhaallijnen die voortdurend door elkaar lopen. Het relaas van haar ziekte is de meest prominent aanwezige. Vanaf dat ze kind is gaat ze gebuikt onder onverklaarbare pijnen, eerst zogenaamde groeipijnen, later gebagatelliseerd tot psychosomatische klachten. Twintig jaar lang stuurt men haar van het kastje naar de muur en krijgt ze kilo's pijnstillers, antidepressiva en antipsychotica voorgeschreven. Op zeker moment komt er zelfs een psycholoog aan te pas. Wanneer ze jaren vóór de officiële diagnose zelf de mogelijkheid van endometriose oppert, wordt ze niet 'au sérieux' genomen. Maar als uiteindelijk toch de officiële diagnose volgt, blijkt dat het wel degelijk om endometriose gaat. Een ingrijpende operatie brengt weinig soelaas en maakt het alleen maar erger. Nu ziet ze zich geconfronteerd met het voldongen feit dat er nooit geen kleine Hilarytjes zullen komen. In de tweede verhaallijn doorloopt ze alle huizen waarin ze gedurende haar leven heeft gewoond en alle gezinsleden die haar leven hebben bevolkt en in de derde gaat ze dieper in op de relatie met haar man met wie ze twee keer in het huwelijk treedt, de eerste keer op jonge leeftijd; de tweede keer naar eigen zeggen bezonnener. Personen, plaatsen en ziekte wisselen elkaar voortdurend af binnen een steeds schakelend tijdskader tussen verleden en heden en pramen de lezer om heel aandachtig bij de les te blijven.

Facit: 'de geest geven' is een heel mooi en diepgaand geschreven autobiografie die net als de autobiografieën van Annie Ernaux en Bernardina Evaristo in mijn top drie van vrouwelijke auteurs mag staan. Het is een boek dat je gerust een tweede of zelfs derde keer kunt herlezen en nog steeds nieuwe elementen, passages en inzichten ontdekt.