Hebban recensie
De doden dood laten
is ook voor de levende het beste,Na Laat de ware binnenkomen dat in Zweden een grote bestseller werd, komt John Ajvide Lindqvist nu met zijn tweede titel in Nederland; De doden keren terug. Ook dit boek is inmiddels verfilmd en daarmee is Lindqvist niet alleen in zijn vaderland een gevierd auteur maar ook ver daarbuiten.
Op een zeer warme zomerdag, weigeren elektrische apparaten uit te schakelen. Zo blijven kookplaten verwarmen, waardoor gevaarlijke situaties ontstaan. De lucht is zo zwaar met elektriciteit geladen dat dit bij de bewoners ernstige hoofdpijn veroorzaakt. Daar hebben Eva, haar man David en hun 8-jarige zoon Magnus ook last van. Later blijkt dit fenomeen in de gehele regio van Stockholm plaats te vinden. Wanneer enkele uren later de arts Göran Dahlman aan David vertelt dat zijn vrouw is omgekomen door een aanrijding met een eland, zijn vader en zoon diep bedroefd.
Na enkele angstige uren met ongehoorzame elektrische apparatuur blijkt dat doden in hun graven tot leven zijn gekomen. Ook Eva is, zij het zonder hartslag, weer tot enige vorm van leven teruggekeerd. Vanzelfsprekend wordt ze door David vertroeteld en geeft hij geen gehoor aan de oproep van de overheid om niet met de zombies te gaan reizen. Het gevaar van besmetting is groot, zeker bij de tot leven gekomen doden die al maanden geleden hun laatste adem uit bliezen. Ook Elias, behoort tot de selecte groep van herlevenden. Een macaber en morbide spel ontpopt zich waarbij liefde voor de doden meer dan alleen maar een gezegde blijkt te zijn.
Het getuigt niet alleen van een grote fantasie om dit verhaal te kunnen bedenken en schrijven, maar het inlevingsvermogen van de lezer zal minstens zo groot moeten zijn. Doden die plotseling tot leven komen en uit hun graf treden, mensen die plotseling telepathische gaven bezitten, wonderlijk gedrag van elektrische apparatuur, alles lijkt boven het natuurlijke uit te stijgen. Het verhaal steekt goed in elkaar maar je moet er als lezer wel iets mee hebben.
Dit boek, dat als een mix van een sociale roman en een zombieachtig horrorverhaal niet direct te benoemen valt, zal niet bij iedereen in de smaak vallen. Een tussenweg zal er waarschijnlijk niet zijn. Of je vindt het top of het kan je gestolen worden. Voor lezers met een voorkeur voor realistische verhalen valt hier weinig eer te behalen, het is pure fantasie.
Op een zeer warme zomerdag, weigeren elektrische apparaten uit te schakelen. Zo blijven kookplaten verwarmen, waardoor gevaarlijke situaties ontstaan. De lucht is zo zwaar met elektriciteit geladen dat dit bij de bewoners ernstige hoofdpijn veroorzaakt. Daar hebben Eva, haar man David en hun 8-jarige zoon Magnus ook last van. Later blijkt dit fenomeen in de gehele regio van Stockholm plaats te vinden. Wanneer enkele uren later de arts Göran Dahlman aan David vertelt dat zijn vrouw is omgekomen door een aanrijding met een eland, zijn vader en zoon diep bedroefd.
Na enkele angstige uren met ongehoorzame elektrische apparatuur blijkt dat doden in hun graven tot leven zijn gekomen. Ook Eva is, zij het zonder hartslag, weer tot enige vorm van leven teruggekeerd. Vanzelfsprekend wordt ze door David vertroeteld en geeft hij geen gehoor aan de oproep van de overheid om niet met de zombies te gaan reizen. Het gevaar van besmetting is groot, zeker bij de tot leven gekomen doden die al maanden geleden hun laatste adem uit bliezen. Ook Elias, behoort tot de selecte groep van herlevenden. Een macaber en morbide spel ontpopt zich waarbij liefde voor de doden meer dan alleen maar een gezegde blijkt te zijn.
Het getuigt niet alleen van een grote fantasie om dit verhaal te kunnen bedenken en schrijven, maar het inlevingsvermogen van de lezer zal minstens zo groot moeten zijn. Doden die plotseling tot leven komen en uit hun graf treden, mensen die plotseling telepathische gaven bezitten, wonderlijk gedrag van elektrische apparatuur, alles lijkt boven het natuurlijke uit te stijgen. Het verhaal steekt goed in elkaar maar je moet er als lezer wel iets mee hebben.
Dit boek, dat als een mix van een sociale roman en een zombieachtig horrorverhaal niet direct te benoemen valt, zal niet bij iedereen in de smaak vallen. Een tussenweg zal er waarschijnlijk niet zijn. Of je vindt het top of het kan je gestolen worden. Voor lezers met een voorkeur voor realistische verhalen valt hier weinig eer te behalen, het is pure fantasie.
1
Reageer op deze recensie
