Lezersrecensie
Het hotel op de rots

19 juli 2022
!Waarschuwing: Spoilers en ongezouten meningen!
Recensie 119#
Samenvatting van het verhaal:
De 12 jarige Hella heeft helemaal geen zin om haar vakantie te vieren in Oostenrijk met haar broertje Serge en haar ouders. Onderweg wordt het onweer steeds erger en erger, totdat het onmogelijk is om verder te reizen en de familie neemt de beslissing om te schuilen in het Rotshotel. Daar ontmoeten ze nog 2 gezinnen, waaronder de kinderen Willy, Andy en Maggy. Wanneer het te vreemd wordt in het hotel, besluit iedereen weg te gaan. Maar het hotel laat ze niet gaan, begint van de aarde los te komen en vliegt de lucht in. Als dat nog niet erg genoeg was, verdwijnen de ouders en wordt er mede gedeeld dat het spel kan beginnen. Het hotel is boos op hen en één voor één worden ze geconfronteerd met hun mankementen in de vorm van horrorachtige illusies, zodat ze hun lesje kunnen leren. Iedere keer als iemand een wijze les heeft geleerd, zakt het hotel een stukje. Ze gaan de confrontatie met de illusies aan en leren hun les: Willy met zijn gemeenheid, Maggy met haar hebzucht, Serge met zijn leugens, Andy met zijn angst om zichzelf te zijn en Hella met haar wanstaltige gedrag naar haar moeder toe. Vol overtuiging denkt de groep het hotel verslagen te hebben, maar tot hun teleurstelling komen ze erachter dat dit pas niveau 1 was van het spel. In niveau 2 moet de groep hun angsten overwinnen, iedere angst levert een raadsel op die helpt bij het redden van hun ouders. Wat monsters, tandartsen, clowns, varkens en water later, hebben ze alle raadsels te pakken gekregen en opgelost. De liefde voor hun ouders leidt ze uiteindelijk naar de laatste deur waar ze herenigd worden met hun ouders en het spel is eindelijk voorbij. Althans dat denken ze. Het hotel is er namelijk om de relatie tussen ouder en kind te herstellen. Het spel van de kinderen mag dan wel afgelopen zijn, maar die van de ouders moet nog beginnen.
Meningen, gedachtes enz.:
- Je sprong meteen het verhaal in, het ging lekker vlot en vloog erdoorheen. Voor wat het was, was het een redelijk goed boek. Moet wel zeggen dat het aardig in herhaling viel. In niveau 1 moest elk kind iets ondergaan en in niveau 2 was dat precies hetzelfde. Het einde was prima. Het was zo open gelaten zodat je denkt dat ze in de eeuwige verdoemenis zitten of als het boek een succes zou worden, heeft de auteur ruimte genoeg om een deel 2 te schrijven.
- En over deel 2 gesproken, ik weet dat het verhaal verder gaat in Het hotel in de wolken, maar ik voel me niet geroepen om verder te gaan met de serie. Ik vind het prima hoe het eerste boek geëindigd is en wil het hierbij laten.
- Er waren een hoop dingen in dit boek die me deden denken aan andere boeken/films. Het wegwensen van een dierbare deed met denken aan de film Labyrinth (Sarah wenst haar broertje weg.) Kinderen die met hun mankementen geconfronteerd werden, deed me denken aan Charlie en de chocoladefabriek enz. Was leuk om weer allemaal herinneringen op te halen van oude boeken/films.
Conclusie:
- Vloog erdoorheen.
- Er was sprake van herhaling van zetten.
- Ik geef het boek 3 sterren.
Cheen
Recensie 119#
Samenvatting van het verhaal:
De 12 jarige Hella heeft helemaal geen zin om haar vakantie te vieren in Oostenrijk met haar broertje Serge en haar ouders. Onderweg wordt het onweer steeds erger en erger, totdat het onmogelijk is om verder te reizen en de familie neemt de beslissing om te schuilen in het Rotshotel. Daar ontmoeten ze nog 2 gezinnen, waaronder de kinderen Willy, Andy en Maggy. Wanneer het te vreemd wordt in het hotel, besluit iedereen weg te gaan. Maar het hotel laat ze niet gaan, begint van de aarde los te komen en vliegt de lucht in. Als dat nog niet erg genoeg was, verdwijnen de ouders en wordt er mede gedeeld dat het spel kan beginnen. Het hotel is boos op hen en één voor één worden ze geconfronteerd met hun mankementen in de vorm van horrorachtige illusies, zodat ze hun lesje kunnen leren. Iedere keer als iemand een wijze les heeft geleerd, zakt het hotel een stukje. Ze gaan de confrontatie met de illusies aan en leren hun les: Willy met zijn gemeenheid, Maggy met haar hebzucht, Serge met zijn leugens, Andy met zijn angst om zichzelf te zijn en Hella met haar wanstaltige gedrag naar haar moeder toe. Vol overtuiging denkt de groep het hotel verslagen te hebben, maar tot hun teleurstelling komen ze erachter dat dit pas niveau 1 was van het spel. In niveau 2 moet de groep hun angsten overwinnen, iedere angst levert een raadsel op die helpt bij het redden van hun ouders. Wat monsters, tandartsen, clowns, varkens en water later, hebben ze alle raadsels te pakken gekregen en opgelost. De liefde voor hun ouders leidt ze uiteindelijk naar de laatste deur waar ze herenigd worden met hun ouders en het spel is eindelijk voorbij. Althans dat denken ze. Het hotel is er namelijk om de relatie tussen ouder en kind te herstellen. Het spel van de kinderen mag dan wel afgelopen zijn, maar die van de ouders moet nog beginnen.
Meningen, gedachtes enz.:
- Je sprong meteen het verhaal in, het ging lekker vlot en vloog erdoorheen. Voor wat het was, was het een redelijk goed boek. Moet wel zeggen dat het aardig in herhaling viel. In niveau 1 moest elk kind iets ondergaan en in niveau 2 was dat precies hetzelfde. Het einde was prima. Het was zo open gelaten zodat je denkt dat ze in de eeuwige verdoemenis zitten of als het boek een succes zou worden, heeft de auteur ruimte genoeg om een deel 2 te schrijven.
- En over deel 2 gesproken, ik weet dat het verhaal verder gaat in Het hotel in de wolken, maar ik voel me niet geroepen om verder te gaan met de serie. Ik vind het prima hoe het eerste boek geëindigd is en wil het hierbij laten.
- Er waren een hoop dingen in dit boek die me deden denken aan andere boeken/films. Het wegwensen van een dierbare deed met denken aan de film Labyrinth (Sarah wenst haar broertje weg.) Kinderen die met hun mankementen geconfronteerd werden, deed me denken aan Charlie en de chocoladefabriek enz. Was leuk om weer allemaal herinneringen op te halen van oude boeken/films.
Conclusie:
- Vloog erdoorheen.
- Er was sprake van herhaling van zetten.
- Ik geef het boek 3 sterren.
Cheen
1
Reageer op deze recensie