Prachtig en geestverruimend

Voordat ik iets over dit boek zeg, wil ik Sarah J. Maas bedanken voor het schrijven ervan. Ik weet dat u dit waarschijnlijk niet zult lezen, maar bedankt. Ik had dit verhaal echt nodig, en het was prachtig.
​
De meesten van jullie weten waarschijnlijk dat dit verhaal gaat over Nesta, de oudste zus van Feyre, en Cassian, Rhysands vertrouwde generaal en beste vriend (broer). Het speelt zich ongeveer een jaar na de grote oorlog af. Nesta bevindt zich op een heel donkere plek, zo diep dat haar familie haar een ultimatum stelt. Het verhaal gaat over leren om van jezelf te houden, de mensen om je heen en proberen te leven met je littekens. Natuurlijk bevat het ook veel liefde, gevechten en gevaar, zoals je kunt verwachten van Sarahs boeken. Het was verbijsterd en ik zou het nog een keer lezen, ware het niet dat ik een beetje verdrietig ben dat ik nu afscheid moet nemen van die magische wereld.

Wat ik vooral mooi vond is dat je een veel duidelijker beeld krijgt van Nesta. Vanaf het begin van de Hof van doorns en rozen serie werd zij afgebeeld als, nou ja, de slechte oudere zus. Ze was altijd kwaad, erg koppig en ergens leek ze een hekel te hebben aan haar jongere zusje. Maar in dit boek leer je hoe ze zo geworden is, dat het niet eens haar schuld was dat zo is zoals ze is en je leeft oprecht mee met haar. Er zijn meerdere momenten geweest waarop ik een traan voor haar heb gelaten en ook om de manier waarop Cassian blijft proberen tot haar door te dringen.