Waanzin in het alledaagse

'Wanneer wordt het eindelijk weer zoals het nooit is geweest' een pakkende en veelzeggende titel. Eén zin die precies zegt waar het over gaat. Warme jeugd herinneringen, je vader een held, je leefomgeving avontuurlijk... maar wat nu als je verlangt naar een verleden die er nooit is geweest. Een gevoel, sfeer die je niet meer terug kan halen. Een jeugd waarin de waanzin nooit ver weg is.

Wanneer wordt het eindelijk weer zoals het nooit is geweest is een komisch en tegelijkertijd treurig verhaal over een jongen die het beste in slaap valt bij de kreten van patiënten en een bloedbroederschap met de hond sluit. Zijn vader is een fascinerende man die uitblinkt in theorie, maar in de praktijk verzaakt.

'Nooit zal ik dat moment vergeten. Ik had iets verzonnen wat waar was.' en 'Het was voor mij een onvoorstelbaar bevrijdend inzicht: verzinnen is herinneren.'
Joachim is een kind met veel fantasie.

Hij voelt liefde voor de psychiatrische patiënten waarmee hij opgroeit doordat zijn vader directeur is van een instelling en het ouderlijke huis op het midden van terrein van de inrichting staat.

Nadat Joachim terugkeert van een jaar Amerika is hij als mens gegroeid.
De onbekommerde lichtheid van het begin krijgt dan een diep menselijke en tragische dimensie: De schaterlach maakt plaats voor ontroering.

De tweede in Duitsland enthousiast ontvangen autobiografisch getinte roman van Meyerhoff is een echte aanrader.