Lezersrecensie
■ EEN NACHT IN EEN KOOI - J.M. Raeymaekers ■
Jasmine werkt in Egypte en op een dag veroorzaakt ze een ongeval. Ze wordt aangehouden en wordt opgesloten in een overbevolkte, vuile cel. Niemand zegt haar hoe lang ze er moet blijven. Ze hoopt dat haar baas, die stiekem haar geliefde is, haar kan bevrijden. Maar is hij wel te vertrouwen?
‘Een nacht in een kooi’ is het literaire non-fictiedebuut van Jasmine Raeymaekers. In 2019 belandde Jasmine in een Egyptische gevangenis. Ze zette haar verhaal op papier en is erin geslaagd een vlot lezende non-fictie te schrijven die eigenlijk leest als een roman.
Voordat Jasmine vertelt hoe ze in Egypte terecht is gekomen en hoe haar leven in het land eruitzag, begint ze haar verhaal met het moment waarop ze in een cel belandt met vier andere vrouwen. Je wordt als lezer meteen geconfronteerd met die harde realiteit en je vraagt je meteen af: “Wat is er daar allemaal gebeurd?” Vervolgens moet je nog een tachtigtal bladzijden wachten vooraleer je weet hoe het haar verder vergaat in die cel. Die opbouw creëert een bepaalde spanning en dat zette me absoluut aan om verder te lezen.
Ik vond de schrijfstijl van Jasmine ook erg fijn. Ze schrijft op een natuurlijke en spontane manier. Door haar woorden heen voel je haar positieve karakter. Ze gebruikt ook erg veel metaforen en beeldende taal, daar kon ze me zeker mee bekoren! Het gebruik van de verschillende talen vond ik soms wel wat verwarrend.
Kortom, Jasmines non-fictiedebuut is zeker het lezen waard. Ze heeft een 'donker' verhaal toch met haar eigen lichtheid kunnen beschrijven en is er zo in geslaagd een vlot lezend verhaal neer te pennen.
‘Een nacht in een kooi’ is het literaire non-fictiedebuut van Jasmine Raeymaekers. In 2019 belandde Jasmine in een Egyptische gevangenis. Ze zette haar verhaal op papier en is erin geslaagd een vlot lezende non-fictie te schrijven die eigenlijk leest als een roman.
Voordat Jasmine vertelt hoe ze in Egypte terecht is gekomen en hoe haar leven in het land eruitzag, begint ze haar verhaal met het moment waarop ze in een cel belandt met vier andere vrouwen. Je wordt als lezer meteen geconfronteerd met die harde realiteit en je vraagt je meteen af: “Wat is er daar allemaal gebeurd?” Vervolgens moet je nog een tachtigtal bladzijden wachten vooraleer je weet hoe het haar verder vergaat in die cel. Die opbouw creëert een bepaalde spanning en dat zette me absoluut aan om verder te lezen.
Ik vond de schrijfstijl van Jasmine ook erg fijn. Ze schrijft op een natuurlijke en spontane manier. Door haar woorden heen voel je haar positieve karakter. Ze gebruikt ook erg veel metaforen en beeldende taal, daar kon ze me zeker mee bekoren! Het gebruik van de verschillende talen vond ik soms wel wat verwarrend.
Kortom, Jasmines non-fictiedebuut is zeker het lezen waard. Ze heeft een 'donker' verhaal toch met haar eigen lichtheid kunnen beschrijven en is er zo in geslaagd een vlot lezend verhaal neer te pennen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van De Boeken Recensent
Gesponsord
De nieuwe, betoverende roman van Cristina Caboni! In Het honingpad vindt Alice zichzelf tijdens de zoektocht naar haar familiegeschiedenis.
De Hebban Debuutprijs 2023 is gewonnen door Forugh Karimi met haar debuutroman De moeders van Mahipar. Een wrang, maar vooral heel liefdevol verhaal over de band tussen moeder en zoon.
Als allereerste Hebban Boek van de Maand is de weergaloze roman Alles wat had kunnen zijn van de Nigeriaanse schrijfster Ayọ̀bámi Adébáyọ̀ gekozen door het Hebban Panel. Laat dit boek je uitdagen.
