Lezersrecensie
Verhaal dat je niet onberoerd laat
■ NINETEEN STEPS - Millie Bobby Brown ■
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
"Het enige wat hij moest doen, was blijven leven."
Het verhaal dat Millie Bobby Brown heeft geschreven, is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van haar grootmoeder. En wat een hartverscheurend verhaal!
Nellie Morris leeft in Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met haar moeder, vader, broer en zusje. Door de dreigende luchtaanvallen van de Duitsers, duikt de familie tijdens het luchtalarm onder in de schuilkelders van het dorp. Het gezin haalt elke keer opgelucht adem wanneer ze ongedeerd terug naar boven kunnen.
Brown wist goed te omschrijven hoe de gebeurtenissen gevoeld moeten hebben. Als hedendaagse lezer is het moeilijk voor te stellen hoe een oorlogssituatie precies is, maar je zit als lezer helemaal in het verhaal en voelt de angst en bezorgdheid van de personages.
Het verhaal is in drie delen opgedeeld, en gaat over drie periodes in de oorlog. Ik moest er in het begin wat inkomen, maar het verhaal leest heel vlot en je wordt er als lezer helemaal ingezogen. Hoe verder je in het verhaal zit, hoe hartverscheurender het wordt en hoe meer je beseft welke desastreuze gevolgen de oorlog heeft.
Niet alleen Nellie maakt een tragedie mee, ook bijvoorbeeld haar vriendin Amelia. De vriendschap en de steun onder de personages onderling was hartverwarmend.
Er is dus ook plaats voor wat licht in het verhaal. Nellie ontmoet de knappe Amerikaan, Ray. Door hem krijgt haar leven opnieuw wat kleur en gaat ze opnieuw leven in plaats van enkel overleven. Maar wanneer er een tragisch ongeval plaatsvindt, stort Nellies wereld weer volledig in. Samen met het stadsbestuur is ze vastberaden om de waarheid achter het ongeval op die fatale nacht te ontrafelen.
Brown heeft met Nellie een personage weten te creëren met wie je als lezer ontzettend meeleeft. Toen het ongeval plaatsvond, heb ik het dan ook niet droog kunnen houden. Met waterige oogjes las ik verder in de hoop dat er toch nog goed nieuws zou komen…
Ondanks dat dit een hartverscheurend verhaal was, las het wel vlot. Er zat een bepaalde lichtheid in de schrijfstijl waardoor het verhaal niet té zwaar viel. Absolute aanrader die je niet onberoerd laat.
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
"Het enige wat hij moest doen, was blijven leven."
Het verhaal dat Millie Bobby Brown heeft geschreven, is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van haar grootmoeder. En wat een hartverscheurend verhaal!
Nellie Morris leeft in Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog samen met haar moeder, vader, broer en zusje. Door de dreigende luchtaanvallen van de Duitsers, duikt de familie tijdens het luchtalarm onder in de schuilkelders van het dorp. Het gezin haalt elke keer opgelucht adem wanneer ze ongedeerd terug naar boven kunnen.
Brown wist goed te omschrijven hoe de gebeurtenissen gevoeld moeten hebben. Als hedendaagse lezer is het moeilijk voor te stellen hoe een oorlogssituatie precies is, maar je zit als lezer helemaal in het verhaal en voelt de angst en bezorgdheid van de personages.
Het verhaal is in drie delen opgedeeld, en gaat over drie periodes in de oorlog. Ik moest er in het begin wat inkomen, maar het verhaal leest heel vlot en je wordt er als lezer helemaal ingezogen. Hoe verder je in het verhaal zit, hoe hartverscheurender het wordt en hoe meer je beseft welke desastreuze gevolgen de oorlog heeft.
Niet alleen Nellie maakt een tragedie mee, ook bijvoorbeeld haar vriendin Amelia. De vriendschap en de steun onder de personages onderling was hartverwarmend.
Er is dus ook plaats voor wat licht in het verhaal. Nellie ontmoet de knappe Amerikaan, Ray. Door hem krijgt haar leven opnieuw wat kleur en gaat ze opnieuw leven in plaats van enkel overleven. Maar wanneer er een tragisch ongeval plaatsvindt, stort Nellies wereld weer volledig in. Samen met het stadsbestuur is ze vastberaden om de waarheid achter het ongeval op die fatale nacht te ontrafelen.
Brown heeft met Nellie een personage weten te creëren met wie je als lezer ontzettend meeleeft. Toen het ongeval plaatsvond, heb ik het dan ook niet droog kunnen houden. Met waterige oogjes las ik verder in de hoop dat er toch nog goed nieuws zou komen…
Ondanks dat dit een hartverscheurend verhaal was, las het wel vlot. Er zat een bepaalde lichtheid in de schrijfstijl waardoor het verhaal niet té zwaar viel. Absolute aanrader die je niet onberoerd laat.
1
Reageer op deze recensie
