De legende van Lusifer Loeping

Vyk woont al heel haar leven in Torn, een grote toren zonder ramen. De enige manier om naar buiten te kijken is om naar het dakterras te gaan, waar Vyk dan ook vaak te vinden is. Maar de buitenwereld is een vreemde plek. De mensen daar beleven twee dagen elke keer opnieuw. Maar waarom is dit zo? Op een dag lukt het Vyk om naar de buiten te gaan en daar gaat ze op zoektocht naar de waarheid.

Vanaf de eerste pagina word je in het verhaal gegooid. Langzaamaan wordt er doorheen de verhaallijn duidelijke informatie over de wereld gegeven. Doordat dit op een trage manier gebeurt, maar dit tegelijkertijd ook mooi verwerkt wordt, ben je al snel mee met het verhaal en leest het boek ook zeer vlot.

Het boek zit vol met spanning en avontuur. Dit in combinatie met de vlotte schrijfstijl, zorgt ervoor dat je het boek heel snel uitleest. Het liefst wil je meteen verder met deel twee, al moeten we daar helaas nog even op wachten.

Wat ik een beetje jammer vond, was dat het boek geen hoofdstukken bevat. Het is wel opgedeeld in delen, maar deze delen zijn redelijk lang en dus is het moeilijk om tussendoor even te stoppen met lezen.

Doorheen het boek staan verschillende, mooie tekeningen. Het is altijd heel duidelijk wat deze tekeningen afbeelden en het is dus fijn om tussendoor deze even te bewonderen. Zo kan iedereen zich zeker een goed beeld van het verhaal en de personages blijven vormen.

De legende van Lusifer Loeping is een spannend en avontuurlijk verhaal met mooie illustraties. Zeker een aanrader voor de jongere lezers en andere lezers die van dystopische verhalen houden.