De schaduwbruid

Célie wordt wakker, maar niet zoals anders. Ze is nu een vampier en moet hiermee leren leven. Ze kan niet meer in de zon komen, maar ook heeft ze een dorst naar bloed, zelfs naar het bloed van haar vrienden. En alsof dat nog niet genoeg is, is de sluier tussen de wereld van de levenden en doden beschadigd. Dit brengt gevaar met zich mee en dus moeten Célie en Michal er alles aan doen om deze te herstellen.

Het was lang wachten tot ik eindelijk het einde van deze duologie kon lezen, maar helaas heeft dat lange wachten ook wat invloed gehad op mijn leeservaring. Het verhaal start meteen waar het vorige boek eindigde en kijkt niet even terug naar de gebeurtenissen van het vorige boek. Daardoor was ik in het begin niet meer helemaal mee met het verhaal en herkende ik veel personages ook niet. Gelukkig worden er langzaamaan terug wat dingen duidelijk, maar sommige details bleven verwarrend.

Eenmaal terug in het verhaal was het wel weer fijn lezen. Er gebeurt genoeg en de spanning is vaak aanwezig. Helaas zijn er ook wel wat tragere, saaiere stukken aanwezig, maar over het algemeen was het wel een vlot te lezen boek waar je benieuwd bent naar het einde. En gelukkig werd de spanning naar het einde toe steeds meer opgebouwd.

Het was leuk om terug in de wereld van de bekende personages te duiken en te lezen over hoe ze evolueren. En dan specifiek Célie, zij heeft een mooie groei meegemaakt doorheen de boeken.

Ook de personages van de ‘Heks en jager’ serie komen weer terug. Hoewel ze een niet al te grote rol hebben in deze duologie, blijft het leuk om ze even terug te zien.

‘De schaduwbruid’ maakt een einde aan de duologie waar je je nog een keer kan inleven in de gekende personages. Wel is het aan te raden dit boek snel na het vorige deel te lezen, om het zo optimaal te kunnen volgen.