Veel potentie

Wanneer Olivia eindelijk kan ontsnappen aan haar gewelddadige pleegmoeder, verhuist ze naar Rosetown. Op een nacht hoort ze een baby huilen. Dit geluid triggert een diep weggestopte herinnering. Ze gaat op zoek naar haar eigen familie. Na een confrontatie met haar pleegmoeder bemachtigt ze twee dossiers. Diezelfde dag redt ze een mishandelde hond.
Een paar dagen later vindt ze het lichaam van een jong indianenmeisje in het ijskoude water van de rivier. Vanaf dat moment komt haar eigen leven in een stroomversnelling. Ze raakt verwikkeld in een macaber spel. Iemand heeft het op haar gemunt en daardoor raakt ze alles kwijt.

In het begin vond ik het verhaal een beetje warrig. Het kostte me veel moeite om er echt in te komen. Gelukkig werd dat proces makkelijker gemaakt door de prettige schrijfstijl. In soepele zinnen leidt Eising de lezer door het verhaal. Toch bleef ik de verhaallijn hier en daar een beetje verwarrend vinden, maar zoals ik al zei is de schrijfstijl erg prettig. Dat maakt een hoop goed en ik ben dan ook erg benieuwd naar andere boeken van deze auteur. Ik denk namelijk dat deze schrijfster nog veel meer in haar mars heeft.