Een lach en een traan in liefdevolle roman

Jessica is pas tweeëntwintig als ze ontdekt dat ze zwanger is. Het is niet helemaal gepland, maar wat haar betreft meer dan welkom. Haar vriend Adam is minder enthousiast. Hun relatie is al niet optimaal meer, maar deze zwangerschap zorgt niet voor verbetering. Wanneer Adam pas veel te laat, met een veeg lippenstift in zijn nek, komt binnenvallen bij de bevalling weet Jessica genoeg. Ze verbreken de relatie. Jessica voedt hun zoon grotendeels alleen op en Adam vertrekt naar Frankrijk.

Catherine Isaac (1974) studeerde geschiedenis en journalistiek. Ze schreef al eerder onder het pseudoniem Jane Costello. Haar boeken werden stuk voor stuk bestsellers. Jij ik alles is het eerste boek dat gepubliceerd wordt onder haar nieuwe pseudoniem.

Tien jaar later is zoon William een intelligente en bijdehante jongen. Adam zit nog altijd in Frankrijk waar hij een hotel runt. Zo af en toe is er contact, maar meer ook niet. Jessica’s moeder zegt al jaren dat ze hem moet opzoeken, maar tot nu toe heeft ze altijd de boot afgehouden. Wanneer haar moeder erg ziek is, verandert Jessica van gedachten en besluit ze toch een vakantie naar Frankrijk te plannen. Ze stuurt Adam een berichtje dat zij en William in de zomer langskomen en bereidt zich voor op de reis.

Wanneer de twee in Frankrijk aankomen is het voor Jessica al gauw duidelijk dat Adam weinig veranderd is. Hij krijgt nog genoeg aandacht van vrouwen en daar gaat hij graag op in, maar er is nog steeds aantrekkingskracht tussen hen. Terwijl Jessica worstelt met haar gevoelens voor Adam, probeert ze zich vooral te richten op haar zoon. Het is voor haar belangrijker dan ooit dat hij een goede band krijgt met zijn vader. Al gauw blijkt echter dat Jessica nóg een reden heeft om naar Frankrijk te komen.

Isaac besteedt veel aandacht aan de onderlinge verstandhoudingen. Niet alleen de verstandhouding tussen Jessica en Adam komt aan bod, maar er is ook genoeg aandacht voor verschillende vriendschappen. Dit geeft de roman de nodige luchtigheid. Dit is erg prettig aangezien het grote geheim als een soort donderwolk boven de lezer hangt. Als lezer spot je deze al voordat de meeste personages het in de gaten hebben en dat is af en toe al beklemmend genoeg.  

In Jij ik alles komt een aantal heftige onderwerpen aan bod en alles wordt met zorg en aandacht beschreven, zonder dat het ook maar te veel wordt. Alles heeft een plekje en niks voelt aangedikt.

Tegen het einde toe komen de emoties pas echt goed los. Waar de lezer al een tijdje op de hoogte is van het grote geheim geldt dit nog niet voor alle personages. Daarnaast zorgt andere informatie weer voor een plottwist dat alles wat zowel Jessica en de lezer dachten te weten in een ander daglicht zet.