Lezersrecensie
Een modern sprookje over Grietje en de boze wolf
Dankzij Hebban kreeg ik de kans het boek “Het Heidi-feest” van Jannemieke Caspers te lezen, waarvoor dank.
Het Heidi-feest is een jaarlijks ritueel waarbij een jonge vrouw tot ‘Heidi’ wordt verkozen waar door gemaskerde vrijgezelle mannen uit het dorp een nacht lang op wordt ‘gejaagd’. De ene partij vindt het een traditie (het wordt al jarenlang gedaan) en de andere partij vindt het barbaars en achterhaald.
Belangrijker zijn alle onderlinge vetes en het grote geheim over wat er zo’n 18 jaar geleden is gebeurd toen Emme als ‘Heidi’ werd gekozen.
Jannemieke heeft de personages beeldend omschreven, het voelt soms alsof je een script leest. Jannemieke zet de lezer aan het denken, vooral over wat ze niet heeft opgeschreven. De woorden en namen die Jannemieke gebruikt kun je op meerdere manieren uitleggen, zoals het konijn (eigenlijk de boze wolf?), Emme-gekke-lemme, die ook Lilly wordt genoemd. Soms wilde ik tijdens het lezen van het script, zoals het boek aanvoelde, even opkijken naar het toneel om te kijken wat daar gebeurde.
Jannemieke heeft het thema sprookje op een hele moderne manier in het boek terug laten komen. Ook ironie komt vaak terug in het verhaal. Ze weet de lezer aan het denken te zetten. Waarom beschermen de bewoners in het dorp elkaar? Waarom zijn de bewoners zo bang voor vreemdelingen?
Het verhaal is duidelijk opgebouwd, je leert de personages kennen en “werkt” naar het Heidi-feest toe. De spanning wordt daardoor ook opgebouwd en je blijft als lezer benieuwd wat er tijdens het Heidi-feest zal gebeuren.
Ik het het boek gewaardeerd met ***-sterren.
Het Heidi-feest is een jaarlijks ritueel waarbij een jonge vrouw tot ‘Heidi’ wordt verkozen waar door gemaskerde vrijgezelle mannen uit het dorp een nacht lang op wordt ‘gejaagd’. De ene partij vindt het een traditie (het wordt al jarenlang gedaan) en de andere partij vindt het barbaars en achterhaald.
Belangrijker zijn alle onderlinge vetes en het grote geheim over wat er zo’n 18 jaar geleden is gebeurd toen Emme als ‘Heidi’ werd gekozen.
Jannemieke heeft de personages beeldend omschreven, het voelt soms alsof je een script leest. Jannemieke zet de lezer aan het denken, vooral over wat ze niet heeft opgeschreven. De woorden en namen die Jannemieke gebruikt kun je op meerdere manieren uitleggen, zoals het konijn (eigenlijk de boze wolf?), Emme-gekke-lemme, die ook Lilly wordt genoemd. Soms wilde ik tijdens het lezen van het script, zoals het boek aanvoelde, even opkijken naar het toneel om te kijken wat daar gebeurde.
Jannemieke heeft het thema sprookje op een hele moderne manier in het boek terug laten komen. Ook ironie komt vaak terug in het verhaal. Ze weet de lezer aan het denken te zetten. Waarom beschermen de bewoners in het dorp elkaar? Waarom zijn de bewoners zo bang voor vreemdelingen?
Het verhaal is duidelijk opgebouwd, je leert de personages kennen en “werkt” naar het Heidi-feest toe. De spanning wordt daardoor ook opgebouwd en je blijft als lezer benieuwd wat er tijdens het Heidi-feest zal gebeuren.
Ik het het boek gewaardeerd met ***-sterren.
1
Reageer op deze recensie