Topper!

Wat heerlijk om weer volop te genieten van een boek van Lucinda Riley. Het zijn stuk voor stuk parels, dat bewijst De nachtroos ook maar weer. Het is een heel aangrijpend verhaal en het boek zit heel goed in elkaar. De opbouw is duidelijk, de hoofdstukken zijn ook prettig om te lezen. Vanaf pagina 1 zit je volledig in het verhaal en het verhaal heeft me tot de laatste pagina geboeid. Ik was echt geëmotioneerd. De personages zijn heel gedetailleerd beschreven, dat past bij de schrijfstijl van de auteur. Ook de gebeurtenissen in het verleden, zoals de Eerste Wereldoorlog, komen goed aan bod. Af en toe kon ik de specerijen die Lucinda Riley in het verhaal omschreef bijna ruiken. Wat zou ik graag in een tijdmachine stappen en een feestelijke avond op een paleis in Jaipur, India, mee willen maken.

Het verhaal draait om Anahita, geboren in Jaipur, India in 1911. Anahita krijgt de kans om met een rijke vriendin mee te reizen naar Engeland en daar naar school te gaan. Daar ontmoet ze Donald Astbury, erfgenaam van het prachtige, afgelegen landgoed Astbury, en zijn gemene, venijnige moeder.

Een eeuw later komt actrice Rebecca Bradley voor een nieuwe film naar het inmiddels vervallen landgoed. Ze is blij om even te kunnen ontsnappen aan de hectiek in New York, Amerika. Tijdens het filmen ontmoet ze de Indiase Ari Malik, die naar Astbury is gekomen omdat hij een aantal zaken uit zijn familiegeschiedenis te weten probeert te komen. Samen ontrafelen ze de duistere geheimen rond Astbury Hall.

In het begin moest ik wennen aan de diverse personages, dat zijn er nogal wat. Maar je weet vrijwel zeker dat de verhaallijnen van zowel het oude India als het hedendaagse Astbury uiteindelijk bij elkaar komen. Met name het laatste hoofdstuk vond ik het spreekwoordelijke puntje op de i en dit heeft Lucinda Riley weer voortreffelijk gedaan. De liefde komt in allerlei opzichten naar voren. Maar ook vriendschap en hebzucht zijn thema's die in het boek aan bod komen.