Levenslessen van de familie Römer voor de binnen- en buitenwereld

De vraag “Hoe vind je zelf dat het gaat?” past heel goed bij het verhaal. Sterker nog, dit is een hele mooie vraag die je in z’n algemeen aan mensen kunt stellen. Zelfreflectie is belangrijk en daarnaast is de samenhang met het verhaal, wat voornamelijk over de ouders van Bart Römer gaat, duidelijk. De cover nodigt uit om het verhaal te lezen; Piet Römer en Bart Römer staan op de foto, hand in hand.

Bart Römer begint het boek met een voorwoord en het was de eerste zin die mij al wist te pakken. Het is een heerlijk voorwoord, het gaat om de visie van Bart Römer op zijn ouders en het gezin Römer, niet om feiten. Door het lezen van het voorwoord was ik benieuwd naar het verhaal. Het voorwoord voelt voor mij als een toegift, ook al staat het in het begin van het boek.

Het verhaal is duidelijk opgebouwd, de structuur is helder. Ik vind de afwisseling van hoofstukken, met gedichten en persoonlijke foto’s heel prettig. Leuk om door middel van beeldmateriaal letterlijk een beeld van het gezin Römer te krijgen.
Daarnaast zijn de gedichten heel mooi, ontroerend. Het einde van het verhaal vond ik prachtig, het ontroerde mij. Goed dat de levensles van de moeder tot het laatst is bewaard. Ik kan nog steeds genieten van het laatste hoofdstuk, ik vond dit erg sterk geschreven. Het verhaal is voor mij zo ook echt af.

Het verhaal is heel toegankelijk geschreven, de hoofdstukken zijn niet te groot en de schrijfstijl is vlot.