Lezersrecensie
De naweeën van oorlog
Via hebban kreeg ik een van de 350 ongecorrigeerde eerste boeken opgestuurd.
De kaft is bijzonder, een peer springt eruit. De vrucht komt regelmatig terug in het boek. Het boek is redelijk klein en houdt fijn vast. De hoofdstukken zijn vrij lang, maar de schrijfstijl is prettig waardoor je het boek snel uit hebt.
Het verhaal heeft mij verrast, ik had een heel ander boek verwacht. Enkel deel 3 stemt overeen met mijn verwachting, dit gedeelte gaat over de oorlog en de terugkeer van joden in Nederland. Ik had het fijner gevonden om met deel 3 te starten. Het boek is opgedeeld in drie delen en draait om de hoofdpersonen Isabel en Eva. Isabel is een in zichzelf gekeerde vrouw die alleen in het ouderlijk huis is blijven wonen na het overlijden van haar moeder. Eva is de nieuwe vriendin van de broer van Isabel, Louis. Als Louis voor zijn werk weg moet vraagt Eva of ze bij Isabel kan logeren, wat Louis dan voor Isabel beslist. Isabel zit hier niet op te wachten en ziet dan ook nog dat in huis allerlei spullen verdwijnen… komt dat door de hulp Neelke of heeft dit met Eva te maken?
Het tijdsbeeld vind ik erg interessant, het naoorlogse Nederland. Ook heeft de schrijver de dorpen in Nederland prettig in het verhaal terug laten komen.
De peer komt regelmatig terug in het verhaal. De peer staat srechtop als een standbeeld. Alleen die ene, geen zak vol peren.
Ook staan er genoeg mooie zinnen in het boek. Zoals “Misschien was dát blijdschap geweest, of iets wat erop leek. Iets wat evenzeer verdrietig als liefdevol voelt”. Dit beschrijft de gevoelens van Isabel mooi.
“Een huis is iets kostbaars” past ook heel goed bij het verhaal. “Eva reageerde niet meteen. Ze keek naar de manier waarop Isabel het kleine voorwerp in een doek in haar hand vasthield. Haar ogen hadden iets mistigs. Isabel zag het, wilde het niet zien”. Juist deze schrijfstijl kan ik erg waarderen. Ook herhaalt de schrijver regelmatig woorden, om kracht bij te zetten.
“Opwinding was een zware deken die haar ‘s nachts plette, voelde als honing die in haar longen droop”. Isabel ontdekt ware liefde gedurende de periode dat Eva in haar leven komt. “Wat kon wanhoop toch snel omslaan in hoop, meegeven als de beurse schil van overrijp fruit”.
“ Ze had het steeltje opgegeten en ze had de putjes opgegeten en ze had het klokhuis opgegeten, en toch lag de honger als een gapend gat in haar binnenste”.
Het boek draait om een mysterie, het verdwijnen van spullen, maar ook om zelfliefde, Nederland na de oorlog en bedrog. Ik heb dit boek 3 sterren gegeven, ik vond het verhaal af en toe wat langdradig en enkel deel 3 vind ik heel sterk. Dan komen de drie delen mooi samen.
De kaft is bijzonder, een peer springt eruit. De vrucht komt regelmatig terug in het boek. Het boek is redelijk klein en houdt fijn vast. De hoofdstukken zijn vrij lang, maar de schrijfstijl is prettig waardoor je het boek snel uit hebt.
Het verhaal heeft mij verrast, ik had een heel ander boek verwacht. Enkel deel 3 stemt overeen met mijn verwachting, dit gedeelte gaat over de oorlog en de terugkeer van joden in Nederland. Ik had het fijner gevonden om met deel 3 te starten. Het boek is opgedeeld in drie delen en draait om de hoofdpersonen Isabel en Eva. Isabel is een in zichzelf gekeerde vrouw die alleen in het ouderlijk huis is blijven wonen na het overlijden van haar moeder. Eva is de nieuwe vriendin van de broer van Isabel, Louis. Als Louis voor zijn werk weg moet vraagt Eva of ze bij Isabel kan logeren, wat Louis dan voor Isabel beslist. Isabel zit hier niet op te wachten en ziet dan ook nog dat in huis allerlei spullen verdwijnen… komt dat door de hulp Neelke of heeft dit met Eva te maken?
Het tijdsbeeld vind ik erg interessant, het naoorlogse Nederland. Ook heeft de schrijver de dorpen in Nederland prettig in het verhaal terug laten komen.
De peer komt regelmatig terug in het verhaal. De peer staat srechtop als een standbeeld. Alleen die ene, geen zak vol peren.
Ook staan er genoeg mooie zinnen in het boek. Zoals “Misschien was dát blijdschap geweest, of iets wat erop leek. Iets wat evenzeer verdrietig als liefdevol voelt”. Dit beschrijft de gevoelens van Isabel mooi.
“Een huis is iets kostbaars” past ook heel goed bij het verhaal. “Eva reageerde niet meteen. Ze keek naar de manier waarop Isabel het kleine voorwerp in een doek in haar hand vasthield. Haar ogen hadden iets mistigs. Isabel zag het, wilde het niet zien”. Juist deze schrijfstijl kan ik erg waarderen. Ook herhaalt de schrijver regelmatig woorden, om kracht bij te zetten.
“Opwinding was een zware deken die haar ‘s nachts plette, voelde als honing die in haar longen droop”. Isabel ontdekt ware liefde gedurende de periode dat Eva in haar leven komt. “Wat kon wanhoop toch snel omslaan in hoop, meegeven als de beurse schil van overrijp fruit”.
“ Ze had het steeltje opgegeten en ze had de putjes opgegeten en ze had het klokhuis opgegeten, en toch lag de honger als een gapend gat in haar binnenste”.
Het boek draait om een mysterie, het verdwijnen van spullen, maar ook om zelfliefde, Nederland na de oorlog en bedrog. Ik heb dit boek 3 sterren gegeven, ik vond het verhaal af en toe wat langdradig en enkel deel 3 vind ik heel sterk. Dan komen de drie delen mooi samen.
1
Reageer op deze recensie
