"Mijn dwalen was begonnen..."

“Ik dacht hem zo goed te kennen, maar dat was dus niet zo.”

Lotte ontdekt na de zelfmoord van haar man Emil met wie zij al 21 jaar samen was, dat hij niet was wie hij voorgaf te zijn. Wat moet dat vreselijk zijn om te ontdekken na al die tijd. Emil ging in zijn eentje de Camino lopen en pleegt daar, volkomen onverwacht voor Lotte, zelfmoord. Wat bracht hem hiertoe?

Lotte gaat bijna een jaar na zijn zelfmoord met hun twee zoons naar Bosnië, om daar de as van Emil uit te strooien. Via de door haar ingeschakelde advocaat is zij dan al op de hoogte dat Emil niet Emil was. Maar wie was hij dan?

Lotte besluit zelf ook de Camino te gaan lopen en wel op exact dezelfde datum als Emil dat deed, maar dan een jaar later. Zij zal overnachten op de locaties waar ook Emil overnachtte, in de hoop meer te ontdekken over de reden van zijn zelfmoord. Intussen blijft ook de door haar ingeschakelde advocaat voor haar onderzoek doen naar de ware identiteit van Emil.

Wat volgt is een prachtig verhaal over het lopen van de Camino. Je kunt als lezer merken dat Anya Niewerra de tocht zelf gelopen heeft en haar ervaringen heeft verwerkt in dit verhaal. Het afzien, het genieten van de vergezichten, de angst voor de donkere stukken door bebost gebied, het is allemaal voelbaar als lezer.
Het verhaal bestaat uit de tocht van Lotte en uit brieven die aan Lotte zijn geschreven. Deze brieven geven een goede indruk van wat er destijds heeft plaatsgevonden. Ik vond dit een welkome aanvulling op het verhaal.

De schrijfstijl van Anya is toegankelijk en beeldend. Het voelt soms alsof je naast Lotte mee loopt: je voelt de hitte, ziet het kerkje voor je… Doordat het is geschreven vanuit de ik-persoon, wordt dit gevoel nog versterkt.
Anya weet prachtige zinnen te formuleren, zonder dat dit bombastisch wordt.

“ik laat de veilige bodem van thuis los en duik op het verleden van Emil, door zijn Camino te lopen, niet wetend waar de golven me neer zullen werpen…”

Er zijn meerdere verhaallijnen; de (zoek) tocht van Lotte, de brieven en nog een derde, die minder prominent naar voren komt. Er is een partij die het niet zo ziet zitten dat Lotte de echte identiteit van Emil tracht te achterhalen. Deze is wat minder uitgewerkt dan de andere twee.

Een mooi verhaal. Lees het rustig, neem er de tijd voor. De Camino leg je immers ook niet rennend af.