Verrassend leuk

Ok Ali Hazelwood en ik dat is een op en afje qua lezen. Ik had deze al een paar keer aan de kant geschoven maar na het lezen van een ongelooflijk negatief revieuw hier dacht ik Ok laat ik dan maar beginnen. En mijn leesavontuur was verrassend vermakelijk en eigenlijk goed. Ik juich Ali Hazelwood toe voor het nemen van een risico om uit haar comfortzone te schrijven.

Was het perfect nee maar hij was zoveel leuker dan haar vorige boeken (voor mij dan toch). Ik hield van het plot, de personages en de romantiek. De paranormale romantiek en de ietwat gothic vibes waren echt goed, de hele omgeving was behoorlijk betoverend.

De personages zijn leuk. Misery en Lowe houden elkaar in evenwicht en hun gesprekken zijn soms heel hilarisch. Het sarcasme en gevoel voor humor van Misery was leuk en haar naïviteit nam ik er maar al te graag bij. Ik vond het bij tijden hartverscheurend hoe ze over zichzelf dacht en hoe eenzaam ze moet geweest zijn. Hoe kleine Ana haar hart ontdooit maar ze blijft ontkennen dat ze ook maar iets van gevoelens heeft.

De romantiek was stuntelig maar geweldig passend. En de Twilight knipoog nam ik er graag bij.