Aanrader voor de beoogde doelgroep

Moon (Kager, één van mijn drie directe blogcollega’s) was degene die mij attendeerde op de Facebook post van Uitgeverij Holland waarin zij vroegen om geïnteresseerde boekenbloggers voor de blogtour rondom ‘Apollo’s ondergang’. Moon kent mijn smaak wat betreft boeken goed dus ik was er dan ook niet over verbaasd dat ik na het lezen van de flaptekst gelijk enthousiast was en heb mij dan ook meteen ingeschreven voor de blogtour.

Rom Molemaker heeft al behoorlijk wat jeugd en Young Adult boeken op zijn naam staan maar toch is dit het eerste boek wat ik van hem lees. Ik had dus totaal geen verwachtingen van zijn schrijfstijl of iets dergelijks en ging onbevooroordeeld aan ‘Apollo’s ondergang’ beginnen.

De cover van het boek vind ik opvallend en spreekt mij aan door de donkere kleurstelling, de glanzende zwarte takken die over de voorkant lijken te kruipen en tegelijkertijd op aderen in een oog lijken. Het heeft een duistere, spannende uitstraling en zorgt bij mij voor nieuwsgierigheid naar het inhoudelijke verhaal.

De proloog is kort maar krachtig en intrigeert op zo’n manier dat je wilt weten wat eraan vooraf is gegaan. Het maakt tegelijkertijd een soort van belofte voor de rest van het verhaal, in ieder geval vergroot het “hier klopt iets niet” gevoel. Oftewel gauw tijd om verder te lezen.

“Slaap is een weg die over heuvels en door dalen loopt. Boven op de heuvels is de slaap het lichtst.”

Het verhaal wordt vertelt vanuit één hoofdpersonage, Lester. Vanuit zijn beleving observeer je, maak je mee en vorm je eigen gedachtes over wat er gaande is. De jeugdinstelling waarin hij verblijft zie je door zijn ogen. Die instelling komt op mij overigens realistisch over en komt dicht in de buurt van mijn voorstelling over de jeugdinstelling waar ik vroeger altijd langs kwam met de trein.

Ondanks dat het een goede les betreft in deze YA die uiteindelijk aanbod komt en er behoorlijk wat realiteitszin naar bovenkomt blijft het voor mij enigszins voorspelbaar wat er gaat gebeuren, hoe het zal verlopen en af zal lopen. Ik vind dit niet erg want heb alsnog met interesse het verhaal gelezen en vind het een aanrader voor de Young Adult doelgroep. De doelgroep die zich denk ik gemakkelijker kan identificeren met het hoofdpersonage en de personages eromheen.

“Ze gingen zonder iets te zeggen bij me staan, links van me, rechts van me en achter me.”

De schrijfstijl leest comfortabel, moeiteloos en vlot. Heel soms vind ik dat er wel iets meer afwisseling in woord en zinsgebruik mag zijn maar dat is smaak gebonden en niet van verder belang. Er wordt subtiel gebruik gemaakt van beeldspraak wat ik bijzonder waardeer altijd, omdat het net wat meer diepgang geeft aan een gevoel van een karakter. Geen idee waarom maar ik hou nu eenmaal van metaforisch taalgebruik en stel mij gemakkelijker visueel voor hoe het zal zijn of zal voelen.

“De oppervlakte van het meer was vlak en stil met hier en daar een kleine rimpel. Daaronder lag een donkere diepte die niemand kon zien.”

Ik vind het boek een aanrader voor de beoogde doelgroep. Zelf zal ik minder snel een volgend boek van de schrijver pakken om te lezen maar ik heb wel met plezier dit verhaal gelezen. Bedankt Uitgeverij Holland dat ik deel mocht nemen aan de blogtour rondom ‘Apollo’s ondergang’.

Lieve leesgroet, Elsa.