Volstrekt uniek in al zijn eigenheid!

De cover van dit boek was nu net iets wat mij niet aansprak. Een boos kijkende baby zittend op een zebrapad roept bij mij nou niet direct warme gevoelens op. Toen de schrijver mij benaderde met de vraag of ik interesse had om zijn boek te recenseren ging ik echter toch wat meer informatie opzoeken en werd ik door de bijzondere flaptekst toch wel nieuwsgierig. Zodoende waagde ik mij aan het lezen van ‘Babygehalte’, geschreven door Kobe Lecompte en een uitgave van Uitgeverij Partizaan.

Dit boek is echt met geen enkel ander boek te vergelijken dat ik eerder heb gelezen. Het is volstrekt uniek in al zijn eigenheid. Het betreft een bijzondere, haast soort poëtische, schrijfstijl waarmee Kobe zijn verhaal verteld. Voor het lezen kan je niet anders dan absoluut de tijd nemen, niets overhaasten, om zo het inhoudelijke helemaal tot je te kunnen nemen.

“Adem eens iets langer in of uit en je zal zien dat je geest zich anders zal gedragen.”

Het was voor mij niet altijd in één keer duidelijk wat er nu eigenlijk staat in de tekst en soms was het ook wat verwarrend door onder andere het Vlaamse taalgebruik. Toch heb ik zeker kunnen genieten van dit bijzondere verhaal dat spreekt van flinke levenservaring van de schrijver zelf.

“Maar moet men zich verantwoorden bij een zelfdoding als dat kon? Of kan je kiezen om geen rekening te houden met je naasten? Eindelijk, vaak voor het eerst, puur voor jouw eigen keuze te kiezen?”

Hij heeft een mooie, realistische kijk op het leven waardoor ik als lezer door zijn bewoording en het daadwerkelijk verhaal geraakt werd. En er toch ook weer leerzame elementen uit heb kunnen halen.

“Dat pure mensje met zijn gebreken en dus vatbaar voor wijsheid… Want fouten maken, is wijs worden.”

Ik ben blij dat ik mijzelf het boek gegund heb om te lezen ondanks dat ik echt nog altijd de cover niet aantrekkelijk vind. Maar gelukkig is dat puur smaak afhankelijk en zullen vele het wel een aantrekkelijke of in ieder geval intrigerende omslag vinden, want het trekt zeker de aandacht. Tenslotte gaat het altijd om het inhoudelijke deel maar ja, in mijn geval wil het oog wat.

Lieve leesgroet, Elsa.