Veelzijdig en spannend, tof verhaal!

Aangezien Stephen King tot mijn absoluut favoriete schrijvers ooit behoort ben ik helemaal dolgelukkig als ik één van zijn boeken mag recenseren. Het geluk trof mij toen De Boekerij ‘Het instituut’ naar mij opstuurde als recensie-exemplaar. Inmiddels heb ik al een behoorlijke collectie Stephen King boeken aangelegd, omdat ik ze ook gewoon zelf aanschaf al zolang als ik mij kan herinneren. Ik hoop er nog veel meer aan mijn collectie toe te mogen voegen want er zijn er inmiddels zoveel en mijn collectie is zeker nog niet compleet!!! Aankomende zomer komt er ook weer een nieuw thrillerverhaal ‘Als het bloedt’ uit, daar kan ik nu al niet op wachten. Maar goed, allereerst mijn mening over deze dikke pil waarin Luke Ellis de hoofdrol speelt.

De eerste vijftig pagina’s ongeveer gaan echter niet over Luke maar over Tim, die ook een grote rol vertolkt in het verhaal. Hierdoor wordt er voor mijn gevoel wel al een hele duidelijke Amerikaanse sfeer neergezet. Dit past goed bij het inhoudelijke verhaal en de setting waarin alles zich afspeelt. Als dit op, bij wijze van spreken, Europese grond af zou spelen komt het toch ietwat gek en niet passend over. Na deel 1 ga je over op Luke en lees je eigenlijk uitgebreider wat er op de achterflap van het boek als samenvatting staat. Hiermee geef ik geen spoilers weg.

Vanaf de allereerste pagina’s werd ik in het verhaal getrokken. Al lezende speelt de “film” visueel in gedachte af. De schrijfstijl van King bewerkt hoe dan ook je verbeelding. Bij mijn zorgt dit ervoor dat ik door wil blijven lezen, de spanningsboog gespannen blijft en ik nieuwsgierig blijf naar hoe het verder zal verlopen tot de laatste pagina. Er gebeuren dingen die minder prettig zijn om je visueel voor te stellen maar wel hun bijdrage leveren aan de kracht van het verhaal.

“In zijn hart kon hij schreeuwen zo veel hij wilde, maar niet hardop.”

Wat ik een leuk aspect vind aan dit verhaal is dat King soms verwijst naar werk van collega auteurs of oudere bekende verhalen. Het past zo goed in het verhaal wanneer hij dit doet dat soms niet eens opvalt.

“Dit is niet Pleziereiland, dacht hij. Dit is Wonderland. Er is midden in de nacht iemand mijn kamer binnengekomen die me in het konijnenhol heeft geduwd.”

Van de personages ga je al lezende houden en sommige ga je oprecht ronduit haten. Alles door hoe zij neergezet worden. Hun gedachtes en de daaruit vloeiende denkwijze, hun gedrag en werkwijze, haarfijn beschreven waardoor het niet anders kan dan dat je mee gaat leven met Luke. De personages zijn uitgesproken en een bonte verzameling aparte de karakters die ook gemakkelijk in beeld te brengen zijn mocht het tot een speelfilm komen.

“Het was zo simpel, maar het was een openbaring: wat je voor jezelf deed was wat je de kracht gaf.”

Humor tref je ook zeker in dit verhaal aan naast dat het toch met recht een thriller te noemen is. Ik hou van die combinatie in de verhalen van Stephen King. Serieus, dramatisch, humoristisch, speels, gek, fantasievol, angstaanjagend alles komt wel voorbij. Waardoor het ook maar weer laat zien hoe veelzijdig King kan schrijven en ook hoe veelzijdig 1 verhaal van zijn hand kan zijn. Het is allemaal in balans in dit boek waardoor het niet als niet te overziene chaos aanvoelt.

“Het was alsof hij een goede fee als hospita had.”

Ik heb ontzettend genoten van dit toffe verhaal, waarbij ik heus weleens aan andere eerder gelezen verhalen of films dacht die ik gezien heb, maar voor mij is dit een origineel op zichzelf staand verhaal.

Lieve leesgroet, Elsa.