Twilight vibes maar dan anders

De cover met daarop een zandloper in de handen van een vrouw, van wie je niet haar gezicht ziet, en de donkere korsetjurk die ze aanheeft trekken mijn aandacht naar dit boek. Het doet mysterieus aan, maakt nieuwsgierig naar wie deze persoon is en waarom de zandloper zo prominent stralend blauw in beeld is. De achterflaptekst waarvan de eerste zin “Als je onsterfelijke bent, wat is het leven je dan waard..?” geeft mij dat extra zetje om het boek te willen lezen. Want is dat niet iets wat iedereen zich weleens afvraagt?

Toen ik begon met lezen viel mij gelijk op dat elke hoofdstuk begint met een kleine zandloper als illustratie. Dit kleine terugkerende detail is een leuke toevoeging. Elk hoofdstuk heeft ook een korte ondertitel wat steeds een verwijzing blijkt te zijn naar de gebeurtenissen. Die ondertitels zorgden er bij mij dan ook meerdere malen voor dat ik graag verder wilde lezen. De hoofdstukken lopen soepel in elkaar over en het gehele verhaal blijft in een rustige vaart voortlezen. De schrijfstijl leest gemakkelijk, zonder haperingen en de toon past bij het YA genre, de karakters van het verhaal en de setting waarin het zich afspeelt.

“Ik wist niet wat hij dacht, maar mijn gedachten gingen van frustratie naar hoe het zou voelen als hij me vast zou pakken en me zou zoenen.”

De personages hebben over het algemeen een prettig karakter waardoor ik me als lezer gemakkelijk met hen kon verbinden, de keuzes begrijpen en met hen meeleven. Ook had de buitenlandse omgeving hier geen negatieve invloed op. De manier waarop zij leven komt realistischer over doordat het geheel zich in San Francisco afspeelt dan wanneer het zich in Nederland had afgespeeld.

“Het was een heerlijk rustige plek, gelegen aan de rand van een kronkelige weg en uitkijkend over een rivier, heuvels en de stad.”

Alle lezers die houden van het Twilight sfeertje zullen veel plezier beleven aan dit boek, ook al heeft het inhoudelijke verhaal vooralsnog niks te maken met vampiers of weerwolven. Het is de sfeersetting die mij deed denken aan die serie. Als ik het probeer uit te leggen komt het neer op een soort hyperfocus op twee hoofdpersonages en een leger aanvoelende “ruimte”, met een paar opvallende elementen, eromheen.

“De meeste jongen mensen zijn tegenwoordig zo druk bezig met technologische snufjes dat ze geen tijd hebben voor een hobby waarbij ze na moeten denken.”

Het verhaal blijft interessant tot aan de laatste letter en maakt direct nieuwsgierig naar het vervolg. Dus Dutch Venture Publishing, kom maar door met het tweede deel in de ‘Momentum’ serie.