Herontdekken van jezelf

Als Corien tien jaar is verongelukt haar vijf jaar oudere zus, Sjani. Vanaf dat moment krijgt en neemt zij de zware last op haar schouders om het gat dat geslagen is op te vullen. Ze bootst het gedrag na van haar zus, zoals ze het zich herinnert en zoals er over haar zus gesproken wordt, en ze kiest voordezelfde middelbare school. Onderweg naar die school moet ze iedere dag langs de plek waar haar zus verongelukt is, zo wordt ze keer op keer geconfronteerd met de leegte in het gezin die ze probeert op te vullen waardoor er leegte in haarzelf groeit. Wanneer Corien vastloopt ont-dekt ze, met hulp, zichzelf en begint ze stap voor stap terug naar wie ze in wezen is.
Dank je wel Corien dat je jouw verhaal met een breed publiek deelt. Je vertelt duidelijk welke desastreuze gevolgen het overlijden van je zus, gecombineerd met het niet mogen hebben en al helemaal niet laten zien van gevoelens heeft op de ontwikkeling en het zelfbeeld van een kind. Ik geloof jou, neem je heel serieus, ben blij dat je uiteindelijk jezelf bent gaan missen en naar die mooie vrouw in jezelf op zoek gegaan bent.
Het boek zelf is ingedeeld in korte hoofdstukken waardoor ik niet altijd het verband met het gehele verhaal zag. Ook voelde ik wat weerstand bij de interpretatie van gedrag en uitspraken van anderen die op het zelfbeeld en de ontwikkeling negatief effect gehad hebben. Dit omdat mijn overtuiging is dat de weg naar genezing ook gaat over vergeving, niet voor de ander maar voor jezelf.
Al met al een openhartig boek over het herontdekken van jezelf, niet per sé literair maar absoluut waardevol in onze maatschappij, daarom drie sterren.