"De Upgrade" van S. Van Belleghem of hoe onze nabije toekomst er kan uitzien.

Eens te meer blij dat ik via hebban.nl een spiksplinternieuw exemplaar van De upgrade mocht ontvangen en lezen, erover buzzen, om tenslotte een recensie te publiceren.
Even voorstellen. De auteur, Steven van Belleghem, is een international keynote speaker, bekend in +40 landen, een succesvol ondernemer, een trendwatcher én een auteur die er reeds meer dan 150 000 verkochte boeken heeft opzitten, voornamelijk non-fictie. Niet de eerste de beste dus.
Zijn eerste roman, Eternal, werd zeer positief onthaald. Daarin nam hij de lezer mee naar 2041, een tijd waarin de technologie enorme reuzenstappen heeft gezet in vergelijking met hetgeen wij heden ten dage als ‘technologische wonderen’ beschouwen.
De upgrade speelt zich af in 2045. Het hoofdpersonage Romy Bell – ze is de CEO van een internationaal topteam van wetenschappers – moet samen met haar ploeg toezien op de ethische kant van die explosie van nieuwe technologie. En precies bij die ethiek, knelt het schoentje.
Wanneer wetenschappers in staat zijn DNA zodanig te manipuleren dat een lucratief handeltje in “baby’s on demand” ontstaat, is het voor Bells team alle hens aan dek. Te meer daar er op de koop toe een geprepareerd virus op de wereldbevolking zal worden losgelaten, eentje dat niet vies is van een racistische ingreep in het DNA van de mensheid. Wat dan volgt is een rollercoaster van spanning en stress, van moed en bravoure.
Ik moet bekennen dat ik met pakweg de eerste honderd pagina’s geworsteld heb. Maar gaandeweg verkende en ontrafelde de auteur, met mij, de lezer, in zijn voetspoor, een hele reeks nieuwe technologieën die – en dat werd tijdens het lezen én het surfen op het net, voor extra info – beslist geen science fiction zijn. Meer nog, de fundamenten van al die technologie worden blijkbaar nu, in 2021, gelegd. En dat roept vraagtekens op.
Het is een dooddoener om te refereren naar de dystopische toekomstroman van George Orwell, 1984. Die deed me indertijd al huiveren. Oké, we zijn ondertussen heel wat stappen verder in de technologische ontwikkeling én hebben die ook meestal geïntegreerd, zodat de opzet van 1984 in het niet valt bij wat Van Belleghem nu presenteert als mogelijke toekomstmuziek.
De vraag of wetenschappen ten dienste staat van de mens en niet omgekeerd maakt van onze ethische watchdog (die is er toch, hoop ik), die een uitermate belangrijke missie heeft en zal hebben, de spreekwoordelijke kanarie in de steenkoolmijn.
Of de financiële (e.a.) belangen de ethiek enige kans tot slagen zal geven, is nog maar de vraag. Wanneer we bijvoorbeeld vernemen dat de pas afgelopen klimaattop nog steeds weigert om consequent te zijn in hun beslissingen, en zodoende onze aardkloot enige kans tot overleven te geven, dan begrijpt het kleinste kind dat de financiële en andere belangen steevast triomferen. Ik huiver voor hetgeen de niet eens zo verre toekomst (2045) zal brengen. Met enig geluk aan mijn zijde (°1954) zal ook ik getuige zijn van hetgeen de toekomst voor ons in petto heeft.
Hoe dan ook, De upgrade, is een knappe en boeiende thriller. Ik ben alvast op zoek naar het vorige boek van de auteur: Eternal. Die wil ik ook wel echt lezen.