Vermoeiend loskomen uit de kleverige tentakels van het verleden.

Deze roman, het eerste van (waarschijnlijk) vier delen, las ik voor een leesclub van Hebban. De roman is uitgeven door De Bezige Bij en vertaald uit het Engels door Paul van der Lecq. De originele titel luidt: The South.

Het verhaal gaat over Jay, die met zijn familie voor een vakantie vanuit de stad naar hun familieboerderij reist. Het gaat niet goed met de boerderij, die Jay’s moeder Sui geërfd heeft van haar schoonvader. Waarom de boerderij naar haar en niet naar Jay’s vader Jack is gegaan, wordt in dit deel niet duidelijk. Het beheer van de boerderij is in handen van Fong, een halfbroer van Jack. Jay is homoseksueel, hij denkt veel na over zijn ontluikende liefde voor Chuan, de zoon van Fong.

Het is een beschrijvend boek met veel aandacht voor details, zoals de beschrijving van het t-shirt dat Chuan voor Jay koopt. Niet gewoon rood met witte strepen, maar: “Het was rood met witte strepen, zowel over de mouwen als op de romp.
In de roman worden leestekens weinig gebruikt. Dit levert soms verwarring op, omdat het vaak onduidelijk is of iets gezegd wordt of alleen gedacht, waardoor je niet weet wie van welke informatie op de hoogte is. Ook is niet altijd duidelijk wie wat zegt. Of denkt. Door middel van nieuwe regels is hier wel een bepaalde sturing in te ontdekken, maar uiterst summier. De lezer kan veelvuldig in verwarring gebracht worden en uit het verhaal gehaald worden.
Het verhaal geeft een klein inkijkje in de cultuur van deze familie, bijvoorbeeld over het belang van het hebben van een lapje grond, zelfs al levert het vrijwel niets op. Ook de neiging van vooral de oudere generatie om vast te houden aan het bekende, aan hoe het altijd al was, is kenmerkend in deze familie. Of het kenmerkend is voor de mensen uit die streek, uit die laag van de bevolking, uit Maleisië, kan ik niet met recht zeggen, omdat ik daarvoor niet goed genoeg op de hoogte ben van de kenmerken van die cultuur. Maar die kenmerken voldoen wel aan het beeld dat ik er van heb.

De roman geeft een gevoel van zwaar worstelen naar vrijheid. Je zelf uit een zompig zuigend moeras naar een onbekende toekomst werken. Het maakt niet uit hoe, of naar waar precies, als het maar uit het moeras is. Je voelt als lezer als het ware de verstikkende deken van het verleden van generaties die je naar beneden drukt, wanneer je net een been uit de stroperige massa hebt bevrijd.

Aangezien mijn persoonlijke voorkeur meer uitgaat naar plotgebaseerde verhalen, en de karakters in dit boek dan ook nog meer uitgewerkt lijken te zijn als een belofte naar de andere delen, heeft dit deel mij niet buitengewoon kunnen bekoren. Het heeft me wel nieuwsgierig gemaakt naar minimaal één volgende deel uit de serie, al was het maar om te zien of de belofte ingelost wordt. Wanneer dit deel een proloog zou zijn van een boek met meer inhoud, zou ik het veel beter weten te waarderen. De belofte naar meer van dit deel en mijn duidelijk gewekte nieuwsgierigheid naar het verdere verloop, maakt dat ik drie sterren geef.