De wereld in de ijzeren greep van WHO, farmaceutische industrie en media, een schokkend, waargebeurd relaas

Begin 2009 raakte de hele wereld in de ban van de Mexicaanse griep. Een jaar later werden alleen al in Europa meer dan honderd miljoen griepvaccins vernietigd. Overheden hebben enorme verliezen geleden en de farmaceutische industrie maakte een miljardenwinst. Wat is er gebeurd? Zijn we door het oog van de naald gekropen of is er schaamteloos misbruik gemaakt van de angst voor een dodelijk griepvirus?
Door een definitieverandering (4 mei 2009) kon een milde griep uitgeroepen worden tot pandemie, vaccins werden op de markt gebracht die nog niet of nauwelijks waren getest en de vaccinatie van de wereldbevolking werd één groot experiment. Langzaamaan worden de gevolgen zichtbaar. En die stemmen niet vrolijk.
Tot zover de covertekst.

Op 4 mei 2009 veranderde de WHO de definitie van een pandemie van dodelijkheid naar besmettelijkheid, waardoor het pandemie-niveau heel veel sneller zou worden bereikt dan voorheen (en waarbij zelfs een stevige verkoudheid al tot pandemie zou kunnen leiden). Volgens dr. Wolgang Wodarg, voormalig hoofd Gezondheid van de Raad van Europa, had de WHO deze definitie veranderd onder druk van vaccinproducenten. De WHO sprak deze bewering later tegen. De definitie werd echter niet gecorrigeerd en omdat een pandemie normaal gesproken eindigt met een vaccin voor iedereen, kreeg de farmaceutische industrie al snel de mogelijkheid voor het binnenhalen van miljardenwinsten. Inmiddels is de farmaceutische industrie een van de grootste en meest winstgevende bedrijfstakken die er zijn.
In Duitsland adviseerde Frank Ulrich Montgomery, de vice president van de Duitse Medische Associatie, de regering om de massale vaccinatiecampagne te herzien. Hij verwachtte dat veel mensen reeds immuun waren en waarschuwde ervoor dat de kans bestond dat de vaccinatie gevaarlijker zou kunnen zijn dan de griep. Het vaccin waartegen hij waarschuwde, Pandemrix, is ook in NL gebruikt. Het buiten proportioneel opdringen en toepassen van vaccins waar weinig ervaring mee was, heeft de nodige slachtoffers geëist; mensen die voor hun leven getekend zijn en soms zelfs erger. Omdat de vaccinproducenten hadden afgedwongen dat ze gevrijwaard zouden zijn van eventuele vaccinatieschadeclaims, heeft de Nederlandse regering, zonder enige aansprakelijkheid te erkennen, miljoenen uitgetrokken voor schikkingen. De permanente klachten echter, mochten de mensen houden.

Bekende namen uit de huidige corona crisis passeren de revue, zoals Luc Bonneux, Ab Osterhaus en Belgische griepcommissaris Marc Van Ranst, die zichzelf destijds ‘Osterhaus light’ noemde. Ze komen er, aldus het boek, niet allemaal ongeschonden vanaf.

Het boek vertelt niet alleen over omkoping, corruptie, belangenverstrengelingen, misleidingen, verdraaien van cijfers, WOB-verzoeken die niet werden behandeld, vaccinatieschade (zoals narcolepsie) en angstcampagnes in de media, maar ook wordt er veel uitgelegd over vaccins, vaccin-ingrediënten en betere alternatieven, zoals vitamine D3.

Recensie NTW-magazine (Natuur, techniek en wetenschap): 'De Wit werkte onder meer voor de televisie en dat is te merken: zijn boekje doet soms eerder aan als een uitgeschreven documentaire-script dan als een boek. Tegelijkertijd is dat ook De Wits kracht. Meeslepend zijn bijvoorbeeld de passages waarin hij prominente spelers als viroloog Ab Osterhaus letterlijk aan het woord laat, in transcript, woord voor woord, inclusief aarzelingen en versprekingen.
Een zeer verontrustend boek, waarin adviesorganen buigen voor de industrie, de politiek willoos meedeint en de bevolking bang wordt gehouden.'

De honderden bronnen die aan het boek ten grondslag liggen, zijn geplaatst op: http://www.dossiermexicaansegriep.nl/

Ik moet eerlijk zeggen dat dit boek me nogal geschokt en sprakeloos achterliet. Het is de moeite waard om te lezen. Geen moeilijke medische beschrijvingen, maar heel toegankelijk geschreven, in een zeer prettige schrijfstijl. Dit boek is weliswaar pre-corona geschreven, maar heeft zeker raakvlakken. Het is zeer actueel en verhelderend naar wat de WHO is en doet en laat voor mij zien hoe gevaarlijk de combinatie welzijn/winst kan zijn in de wereld in het voordeel van de farmaceutische industrie. Ik heb in ieder geval veel geleerd van dit boek en een heel andere kijk gekregen op preventieve geneeskunde en de verdienmodellen die daaraan vasthangen, waarbij de mens niet meer centraal staat. Het is wat mij betreft niet de maximale 5, maar 6 sterren waard!

Hieronder nog een paar citaten die te vinden zijn op bovengemelde website:

* De ingrediënten van de vaccins zijn mogelijk minder onschuldig dan minister Klink heeft doen geloven. Er zijn stoffen gebruikt die grote gevolgen kunnen hebben op de lange termijn. Nooit eerder zijn zwangeren en kleine kinderen met deze stoffen geïnjecteerd en op zo'n grote schaal.

* De bevolking van Nederland en de rest van de wereld heeft onvrijwillig deelgenomen aan een groot experiment, zonder kosten voor de farmaceutische industrie. En eventuele claims als gevolg van bijwerkingen of de dood worden afgehandeld door de overheid, niet de industrie.

* Minister Klink heeft geheime contracten getekend - die in het boek worden onthuld - waarin de farmaceutische industrie bepaalde wat wel en vooral niet naar buiten mocht komen.

* Uit een reconstructie van de besluitvorming blijkt dat er een bewuste vaccinatiecampagne is gevoerd in plaats van een informatiecampagne. Van informed consent kon geen sprake zijn.

* Kamerleden, een rechter en ook bezorgde burgers die om meer informatie vroegen, zijn om de tuin geleid door de overheid.

* Hetzelfde pro-vaccinatiebeleid werd buiten Nederland gevoerd door de WHO die met de industrie als drijvende kracht zorgde dat deze griep grote gevolgen kreeg.

* Bij de besluitvorming was sprake van vergaande belangenverstrengelingen, zowel in Nederland als bij de WHO.

* Terwijl allang bekend was dat het ging om een milde griep, is toch alles op alles gezet om een paniek van pandemische proporties te realiseren.

* In en buiten Nederland was viroloog Ab Osterhaus een belangrijke aanjager, net als eerder bij sars en de vogelgriep, op basis waarvan de contracten zijn gemaakt voor de volgende pandemie. Die werden automatisch geactiveerd nadat de WHO de pandemie uitriep. Kort voor die uitspraak was de definitie versoepeld onder invloed van de industrie. Dezelfde invloed speelde een belangrijke rol bij het uitroepen van de pandemie.