Diep geraakt

Namens Futuro Uitgevers mocht ik dit mooie maar indrukwekkende boek lezen. Mijn dank hiervoor.

De cover hakt er meteen al in. Somber en donker maar de naam Nelleke springt eruit. De tekst Dagboek van een heftig en inspirerend levenseinde zegt genoeg.

Het verhaal gaat over Nelleke en haar man Henk. Beide hebben een druk maar gezellig leven. Ze hebben 2 kinderen en ook 2 kleinkinderen. Als hobby zijn ze vaak in de manage te vinden. Alles verandert als Heleen hoort dat ze ongeneeslijk ziek is.

Het verhaal wordt door Henk geschreven in een dagboekvorm. De weken voor de uitslag, de bezoeken naar het ziekenhuis, maar ook na de heftige uitslag worden erg mooi omschreven. Ook enkele flashbacks komen er in terug. Zo lees je hoe Henk en Nelleke elkaar hebben leren kennen. Prachtig en ontroerend om te lezen hoe zij er met elkaar, maar ook als gezin mee omgaan. Met tranen in mijn ogen lees ik sommige hoofdstukken. Vooral de moeilijke beslissingen omtrent hun zoon die in Australië woont.

Het boek is vlot geschreven met korte hoofdstukken. De liefde tussen Henk en Nelleke is voelbaar net als tussen het gezin en al de vrienden die voorbij komen. Af en toe wel heel herkenbaar en daarom raakt het mij misschien nog meer. Ik kan alleen maar heel veel respect uitbrengen naar Nelleke, hoe ze deze vreselijke ziekte en weken heeft doorstaan. De keuzes die ze maakt en samen bespreekt. Haar positieve tijd en de humor maakt dat je door de tranen heen ook kunt lachen. Diep respect voor Henk en zijn kinderen hoe ze Nelleke hebben bij gestaan maar ook hoe ze verder zijn gegaan met leven. “Vier het leven”.

De tekst Ik noem het een reis die we samen gaan maken, heeft me diep geraakt.