Lezersrecensie
Een roman over het licht in jezelf weer vinden
Dit boek trok mij enorm aan omdat ik een grote fascinatie heb voor het oude mystieke Egypte en daarnaast was ik geintrigeerd door het spirituele aspect, een zoektocht naar jezelf, waar deze roman om draait.
"Als de hoogzwangere Raja haar kindje verliest, komt aan haar heerlijke, onbezonnen leven een eind. Haar relatie is hier niet tegen bestand en tot overmaat van ramp raakt ze ook haar baan kwijt. Ze is ten einde raad. Haar moeder geeft haar een reis naar Egypte om weer tot zichzelf te komen en haar verlies te verwerken."
Ik zat al snel in het verhaal door de vlotte en fijne schrijfstijl. Je voelt de liefde die Raja voor haar ongeboren dochter heeft als lezer, die spat van de pagina's en verwarmde mijn hart. Als ze haar kindje verliest slaat dat bij mij in als een bom, het raakte mij diep en maakte me heel emotioneel. De rouw en depressie die volgt..je leeft met haar mee.
Ineens zijn we een paar jaar verder en Raja vertrekt naar Egypte waar haar zoektocht naar licht zal beginnen.
Wat dan volgt is een grote ontdekkingstocht. Veel toevallige ontmoetingen die ik niet helemaal kon plaatsen als lezer maar op het einde wordt duidelijk dat al deze mensen op haar pad moesten komen. Al deze mensen hebben cryptische boodschappen voor haar en daar zal ze zelf lering uit moeten trekken. Ze wil ook ontdekken wat haar gave is want ze voelt dat er iets in haar zit wat nog tot bloei moet komen. Zal ze dat in Egypte vinden? Was het geen toeval dat ze zich zo aangetrokken voelde tot dit mystieke land vol oude energie?
Er staan prachtige zinnen in die ik voelde omdat ik dit precies zo ervaren heb in de eeuwenoude tempels waar je het verleden gewoon kunt voelen:
"De omgeving leek haar mee terug te nemen in de tijd en soms nam de fantasie het over van de realiteit". Deze mooie schrijfstijl voegt echt iets extra's toe.
Eenmaal in Egypte heeft het verhaal een flink tempo in het begin waardoor ik soms het gevoel had dat het iets te snel ging en ik als lezer wat diepgang miste maar aan de andere kant draagt dat snelle tempo ook weer bij aan het geheimzinnige van dit boek.
Als Raja op een gegeven moment op een vaste plek blijft en een groep vrouwen ontmoet die meer voor haar zullen gaan betekenen dan ze ooit had kunnen bedenken komt er meer diepgang in. We leren Raja zelf ook beter kennen doordat de schrijfster er een personage van heeft gemaakt met plus en minpunten. Dat is heel prettig want dat voelt levensecht en herkenbaar en in een boek waarin veel spiritualiteit zit en waar je niet meteen begrijpt wat alles betekent, is dat realistische stukje heel prettig. Dat zorgt voor een mooie balans.
"De zon en de maan, het een bestaat niet zonder het ander, maar de vraag is kunnen we dat zien".
Dat vond ik een mooi stukje want in het geval van Raja en misschien wel van ons allemaal is er zonder donker geen licht. En na het donker moet je het licht in jezelf weer vinden.
De schrijfster laat Raja door diepe dalen gaan die nodig zijn om haar licht en de liefde voor zichzelf te vinden en te omarmen.
Raja vond ik niet altijd een prettig personage, ze kwam soms wat ondankbaar over. Delphine was mijn favoriet in dit boek, ik verklap niet waarom maar het is heel knap als een schrijfster je allerlei emoties kan laten voelen bij de personages.
Daar hou ik van, ik wil niet dat alles zoetsappig is in een boek en dat is deze schrijfster zeker gelukt.
Het huidige Egypte is zeer goed weergegeven en het is duidelijk dat de schrijfster dat zelf ervaren heeft.
Ik heb dit boek graag gelezen, het was luchtig en ontspannend maar zet je ook aan het denken.
De vriendschappen, de stormachtige romance en Raja haar zoektocht naar licht heeft me zeker wel kunnen bekoren.
"Als de hoogzwangere Raja haar kindje verliest, komt aan haar heerlijke, onbezonnen leven een eind. Haar relatie is hier niet tegen bestand en tot overmaat van ramp raakt ze ook haar baan kwijt. Ze is ten einde raad. Haar moeder geeft haar een reis naar Egypte om weer tot zichzelf te komen en haar verlies te verwerken."
Ik zat al snel in het verhaal door de vlotte en fijne schrijfstijl. Je voelt de liefde die Raja voor haar ongeboren dochter heeft als lezer, die spat van de pagina's en verwarmde mijn hart. Als ze haar kindje verliest slaat dat bij mij in als een bom, het raakte mij diep en maakte me heel emotioneel. De rouw en depressie die volgt..je leeft met haar mee.
Ineens zijn we een paar jaar verder en Raja vertrekt naar Egypte waar haar zoektocht naar licht zal beginnen.
Wat dan volgt is een grote ontdekkingstocht. Veel toevallige ontmoetingen die ik niet helemaal kon plaatsen als lezer maar op het einde wordt duidelijk dat al deze mensen op haar pad moesten komen. Al deze mensen hebben cryptische boodschappen voor haar en daar zal ze zelf lering uit moeten trekken. Ze wil ook ontdekken wat haar gave is want ze voelt dat er iets in haar zit wat nog tot bloei moet komen. Zal ze dat in Egypte vinden? Was het geen toeval dat ze zich zo aangetrokken voelde tot dit mystieke land vol oude energie?
Er staan prachtige zinnen in die ik voelde omdat ik dit precies zo ervaren heb in de eeuwenoude tempels waar je het verleden gewoon kunt voelen:
"De omgeving leek haar mee terug te nemen in de tijd en soms nam de fantasie het over van de realiteit". Deze mooie schrijfstijl voegt echt iets extra's toe.
Eenmaal in Egypte heeft het verhaal een flink tempo in het begin waardoor ik soms het gevoel had dat het iets te snel ging en ik als lezer wat diepgang miste maar aan de andere kant draagt dat snelle tempo ook weer bij aan het geheimzinnige van dit boek.
Als Raja op een gegeven moment op een vaste plek blijft en een groep vrouwen ontmoet die meer voor haar zullen gaan betekenen dan ze ooit had kunnen bedenken komt er meer diepgang in. We leren Raja zelf ook beter kennen doordat de schrijfster er een personage van heeft gemaakt met plus en minpunten. Dat is heel prettig want dat voelt levensecht en herkenbaar en in een boek waarin veel spiritualiteit zit en waar je niet meteen begrijpt wat alles betekent, is dat realistische stukje heel prettig. Dat zorgt voor een mooie balans.
"De zon en de maan, het een bestaat niet zonder het ander, maar de vraag is kunnen we dat zien".
Dat vond ik een mooi stukje want in het geval van Raja en misschien wel van ons allemaal is er zonder donker geen licht. En na het donker moet je het licht in jezelf weer vinden.
De schrijfster laat Raja door diepe dalen gaan die nodig zijn om haar licht en de liefde voor zichzelf te vinden en te omarmen.
Raja vond ik niet altijd een prettig personage, ze kwam soms wat ondankbaar over. Delphine was mijn favoriet in dit boek, ik verklap niet waarom maar het is heel knap als een schrijfster je allerlei emoties kan laten voelen bij de personages.
Daar hou ik van, ik wil niet dat alles zoetsappig is in een boek en dat is deze schrijfster zeker gelukt.
Het huidige Egypte is zeer goed weergegeven en het is duidelijk dat de schrijfster dat zelf ervaren heeft.
Ik heb dit boek graag gelezen, het was luchtig en ontspannend maar zet je ook aan het denken.
De vriendschappen, de stormachtige romance en Raja haar zoektocht naar licht heeft me zeker wel kunnen bekoren.
1
Reageer op deze recensie