Familiegeheimen

Dankzij een wedstrijd op de website van Hebban kreeg ik van de uitgeverij De Fontein een exemplaar in ruil voor een recensie.
De auteur Nelle Lamarr woont samen met haar man en kinderen in Los Angeles. Ze was één van de originele co-creators en producers van de televisieserie Power rangers. Onder het pseudoniem Nelle L’Amour schreef ze al een behoorlijk aantal erotische romans en onder het pseudoniem E.L. Sarnoff schreef ze twee fantasynovels. De logé is haar eerste psychologische thriller.

Men maakt kennis met een familie die gebukt gaat onder het verlies van hun oudste dochter Anabel, details over haar dood komen in de loop van het verhaal naar boven. Vooral de mama Natalie zit midden in haar rouwproces en om haar familie korter bij elkaar te brengen nodigt ze Tanya een Britse uitwisselingsstudente uit. Paige en Will de andere kinderen uit het gezin kijken niet uit naar de komst van deze studente en blijven argwanend. Matt de vader laat zijn vrouw haar plannen tot uitvoering brengen zonder teveel inmenging van zijn kant. Tanya krijgt de kamer van de overleden dochter en nestelt zich dieper in het gezin. De gelijkenis met Anabel wordt met de dag griezeliger en de vraag stelt zich "wie hebben ze werkelijk in huis gehaald?".

De cover valt op door de aangename kleuren en buiten de titel is de ondertitel al een uitnodiging om de geheimen te onthullen. Ik zou het boek zeker in de boekhandel vastnemen om de achterflap te lezen. De verwijzing naar "voor fans van De Hulp van Freida Mcfadden" zou me niet overtuigen omdat ik dat boek nog niet gelezen heb en de tekst op de achterflap moet voor mij een uitnodiging zijn.
Korte hoofdstukken zorgen voor een spannende opbouw van het verhaal en de laatste zin van elk hoofdstuk bevat een verwijzing of beschrijving van een gevoel waardoor men telkens wil verder lezen. Ik kon het boek moeilijk wegleggen.
Het verhaal is geschreven vanuit moeder/dochter perspectief in de ik-persoon en telkens staat de naam bovenaan het hoofdstuk zodat men weet wie aan de beurt is. Moeder is goedgelovig en kan niets fout zien in de figuur van Tanya. De dochter Paige is kritischer en gaat op onderzoek uit. Als lezer krijgt men het gevoel dat er meer aan de hand is omdat de moeder altijd naar haar verleden verwijst maar het potje met geheimen gedekt wil houden.
Het is filmisch geschreven en details worden met mondjesmaat vrijgegeven om de spanning op te voeren. Daartegenover is het einde heel plots afgewerkt zonder teveel details en gaf het de indruk dat de auteur er vlug mee klaar wou zijn. Spijtig want ik heb dit als een gemiste kans ervaren.

Haar thrillerdebuut is geslaagd en ik kijk uit naar andere boeken van deze schrijfster.