Prachtig en emotioneel verhaal

De Amerikaanse schrijfster Kristin Hannah is op 25 september 1960 te Garden Grove, Californië geboren. Ze studeerde communicatie aan de Universiteit van Washington en rechten aan de University of Puget Sound. Als advocate werkte ze in Seattle voordat ze voltijds schrijfster werd. Ze woont afwisselend aan de Westkust en op Hawaï.
Wanneer haar huwelijk in een scheiding dreigt uit te lopen wordt Jolene, helikopterpiloot bij de Nationale Garde van het Amerikaanse leger uitgezonden voor een jaar naar Irak. Ze hebben twee dochters de puberende Betsy en de kleuter Lulu. Haar man Michael, advocaat heeft weinig begrip voor haar toewijding aan het leger en moet naast zijn drukke job nu zorg dragen voor de twee kinderen.
Als de helikopter neerstort en Jolene zwaar gewond geraakt staat ze lichamelijk voor een zware revalidatie maar haar gezin moet ook leren omgaan met een echtgenote en moeder die getraumatiseerd is door de feiten en kampt met een enorm schuldgevoel omdat zij als piloot verantwoordelijk was.
Het verhaal is afwisselend geschreven vanuit het standpunt van de twee hoofdpersonages Jolene en haar man Michael in hun zoektocht naar elkaar.
Het is een zeer realistisch verhaal en filmisch geschreven. Meerdere thema's komen naar voor zoals liefde, doorzettingsvermogen maar ook PTSS en mogelijke gevolgen.
De originele titel in het Engels Home front vind ik niet zo diepgaand klinken als De weg naar huis want dit geeft meer weer wat de auteur met haar verhaal tracht mee te geven. Niet enkel haar reis naar het thuisland, maar ook haar revalidatiestrijd en vooral haar zoektocht naar de plaats binnen haar gezin.
Vorig jaar las ik haar boek De vergeten vrouwen en op het einde van het jaar kreeg dit mijn nummer 1 als best gelezen boek van 2024 dus lag de lat zeer hoog bij haar nieuwste creatie. Maar opnieuw is het voor mij zeker vijf sterren waard.